autor Paula Pilarska
Przebieg zajęć
Zacznij od zachęcenia uczniów do krótkiej dyskusji nad różnymi stylami wychowania i ich wpływem na dorosłe relacje. Zadaj dodatkowe pytania, które powinny pomóc uczniom: Kiedy ludzie ufają innym? Kiedy boją się bliskości? Kiedy „przytłaczają” bliskich swoimi uczuciami? Czy postawy ludzi mają związek z tym, jakie relacje mieli jako dzieci ze swoimi rodzicami/opiekunami?
Przedstaw teorię brytyjskiego psychiatry Johna Bowlby’ego. Bowlby pracował z dziećmi, które w czasie II wojny światowej zostały osierocone. Według niego w ciągu pierwszych 30 miesięcy życia pomiędzy dzieckiem a opiekunem (zazwyczaj matką) tworzy się szczególna więź – tym mocniejsza, im większa jest wrażliwość opiekuna i jego gotowość do zaspokajania potrzeb dziecka. Nazwał tę więź PRZYWIĄZANIEM i uznał ją za wewnętrzną, biologiczną potrzebę, której zaspokojenie jest niezbędne do tego, żeby dziecko przetrwało. Bowlby określił trzy wzory przywiązania: unikający, lękowo-ambiwalentny oraz oparty na poczuciu bezpieczeństwa. Zaobserwował, że dzieci, które doświadczyły ostatniego wzoru przywiązania, odważnie poznają nowe otoczenie, a rodzice są dla nich bazą bezpieczeństwa, do której zawsze mogą wrócić w sytuacji stresu czy zagrożenia. Zdaniem brytyjskiego psychiatry w późniejszym życiu ludzie powtarzają wzorzec przywiązania z dzieciństwa, gdy wchodzą w bliskie relacje z innymi ludźmi.
POLECAMY
Poproś uczniów, aby rozważyli, czy u innych gatunków przywiązanie występuje, a jeśli tak, to jaką odgrywa rolę? Przedstaw badania Harry’ego Harlowa nad małpkami. W związku z epidemią, która zaatakowała jego laboratoryjne małpki, Harlow musiał oddzielić zdrowe zwierzęta od chorych. Po pewnym czasie zaobserwował, że w im młodszym wieku małpki zostały oddzielone od swoich matek, tym większe kłopoty miały w nawiązywaniu k...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
