Pierwsza brzęcząca w słońcu pszczoła to już z pewnością zapowiedź wiosny. W Orędziu Wielkanocnym, starożytnej pieśni przypisywanej świętemu Ambrożemu, pojawia się pochwała tej pierwszej pszczoły, która wytrwale pracowała razem ze swoim pszczelim rojem, aby z wosku powstała świeca paschalna, rozjaśniająca ciemności nocy.
POLECAMY
Pszczoły, pojawiające się razem z pierwszymi ciepłymi dniami, zawsze kojarzą mi się z mityczną przestrzenią życia, a także z przestrzenią poezji. Daleką od tej codziennej, masowej, ale za to zrozumiałą dla wszystkich, mówiącą bowiem w prostych słowach o uczuciach. Poezja wydaje się wieczna wobec polityki, nużącego zgiełku świata, przemijających historii czy życiowych anegdot. Pięknie pisał o tym Ryszard Przybylski w Mitycznej przestrzeni naszych uczuć. Nie bez powodu jako motto do książki umieścił cytat z „Poezji okruchów” Julii Hartwig: „Zbiorowe drogi ludzkich mitów opuszczone dla szczypania przydrożnej trawki. Tu kępka, tu kępka,...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
