Psychoterapia. Jak wybrać najlepszą dla siebie i czego oczekiwać?

Trening psychologiczny

Psychoterapia własna już wiele lat temu przestała być tematem tabu – czymś, czego należy się wstydzić. Stała się natomiast częścią świadomego zadbania o siebie, przepracowania tego, co nas blokuje i impulsem do rozwoju.

Wraz z ogromnym zainteresowaniem tematyką rozwoju osobistego i dążeniem do poradzenia sobie z osobistymi problemami czy ograniczeniami, rozwinęło się wiele bardzo różnych podejść, metod i technik, które obiecują w krótszym lub dłuższym czasie oczekiwaną zmianę jakości życia.
Warto mieć merytoryczną wiedzę o tym, czym jest psychoterapia, kto może ją prowadzić i jakie nurty terapeutyczne dostępne są w Polsce, by dobrze wybrać i mieć pewność, że proces będzie bezpieczny i przyniesie pozytywną zmianę.

Psycholog, psycholog kliniczny, psychoterapeuta

To trzy zupełnie różne pojęcia. W Polsce obecnie nie funkcjonuje ustawa o zawodzie psychologa ani psychoterapeuty (trwają nad nią prace), natomiast istnieje dobrze sprecyzowana ścieżka specjalizacji klinicznej. 
Psycholog to osoba, która ukończyła studia wyższe i jest magistrem kierunku psychologia ogólna, stosowana, społeczna. Może zajmować się udzielaniem wsparcia psychologicznego, psychoedukacją, pracować w poradni, placówkach edukacyjnych, ale może również zajmować się psychologią sądową, biznesu, reklamy, sportu. Spektrum jest bardzo szerokie.
Psycholog kliniczny z kolei to osoba, która ukończyła studia psychologiczne z tytułem magistra oraz czteroletnie szkolenie specjalizacyjne w ramach wybranych struktur placówek służby zdrowia, zakończone egzaminem państwowym. Psycholog kliniczny jest zawodem medycznym. 
Psychoterapeuta natomiast nie musi być z wykształcenia psychologiem. Jest wielu psychoterapeutów, którzy ukończyli inne kierunki studiów, takie jak socjologia czy pedagogika. Aby móc posługiwać się tytułem psychoterapeuty, należy ukończyć certyfikowaną szkołę psychoterapii, zazwyczaj cztero- lub pięcioletnią. Podczas takiego szkolenia każda osoba, poza uczestnictwem w zajęciach teo­retycznych i praktycznych, ma obowiązek odbycia własnej psychoterapii w nurcie, w którym się szkoli, oraz przeprowadzenia określonej liczby sesji z klientami, które poddawane są superwizji, czyli omawiane z terapeutą, który ma uprawnienia superwizora. Regularne korzystanie z superwizji jest konieczne również podczas prowadzenia własnej praktyki już po zakończeniu kursu. Szkolenie psychoterapeutyczne kończy się egzaminem.
Wybierając terapeutę, warto sprawdzić, jaką szkołę psychoterapii ukończył, żeby mieć pewność co do jego kompetencji oraz sprawdzić, czy dany nurt terapeutyczny mi odpowiada.

Jakie podejście terapeutyczne wybrać?

Szukając dobrego psychoterapeuty, najpierw musimy sprecyzować swoje oczekiwania i potrzeby oraz oszacować, czy mamy przestrzeń i zasoby na psychoterapię krótko- czy długoterminową.
Psychoterapia krótkoterminowa to rozwiązanie z obszaru interwencji kryzysowej – szybka, skuteczna, której celem jest rozwiązanie konkretnego problemu, z którym przychodzimy do specjalisty. Pomaga w sytuacji skumulowanego stresu lub nagłych trudnych wydarzeń życiowych, na przykład w sytuacji utraty pracy, nagłych zdarzeń losowych, rozwodu czy depresji poporodowej. Dobrze działa jako wsparcie w odnalezieniu swojej wewnętrznej siły i zasobów, które już mamy. Daje konkretne narzędzia, pomaga wzmocnić poczucie własnej wartości i sprawstwa. To podejście niedyrektywne opiera się na założeniu, że to my sami precyzujemy, nad czym chcemy pracować i sami wytyczamy cele w terapii. Terapeuta jedynie pomaga w znalezieniu najlepszej drogi do realizacji tej wizji. Psychoterapia krótkoterminowa to kilka do kilkunastu spotkań. Nie przepracowujemy tu swojej pr...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI