Dzieci dla swego rozwoju potrzebują inspirującego otoczenia, w którym mogą swobodnie eksplorować, rozniecać ciekawość, badać i samodzielnie wyciągać wnioski, stawiając coraz to nowe pytania i szukając trafnych odpowiedzi. Idealną przestrzenią, gdzie dziecko może doświadczyć tych aktywności, jest przyroda. Kontakt dzieci z naturą jest istotny, bo zaspokaja ich podstawowe potrzeby: ruchu, nowych wrażeń, buduje dobre nawyki. Dzieci mają szansę wyrosnąć na dorosłych, którzy utrzymując sprawność fizyczną i kondycję psychiczną, będą mogli poszczycić się zbalansowanym życiem. Od czego zatem zacząć?
Najpierw wyobraźmy sobie, że beztrosko spacerujemy po lesie. Niedawno spadł deszcz i ściółka wydziela swą charakterystyczną woń. Wieje lekki wiatr, delikatnie kołysze koronami drzew i muska nasze policzki. Gdzieś wysoko dzięcioł wykuwa dziuplę. W pierwszej chwili trudno go dostrzec, ale po pewnym czasie wnikliwego wsłuchiwania się w charakterystyczne odgłosy potrafimy zlokalizować ptaka. Nagle słyszymy znaczące chrumkanie dzika. Przystajemy i z wrażenia nie wiemy, co robić – pozostać na miejscu czy obrócić się na pięcie i dać nogi za pas. Wstrzymujemy oddech i rozglądamy się wokół, szukając najbliższego drzewa, na które moglibyśmy się wspiąć. Dzik przebiega jednak w bezpiecznej odległości. Oddychamy z ulgą…
Można by dalej snuć tę opowieść – o przyrodzie i jej niezwykłym oddziaływaniu na nasze wszystkie zmysły, o jej ważnej roli w odbudowywaniu naszego zdrowia psychicznego, o sposobach radzenia sobie w sytuacjach nowych i czasami trudnych, które pojawiają się podczas obcowania z naturą. Ale wpływ przyrody na życie człowieka jest tak wieloaspektowy, że nie sposób opisać go w jednym artykule. Można jednak ukazać kilka na tyle świetlanych pomysłów, by rozniecić chęć dalszego, samodzielnego eksplorowania przyrody i doświadczania jej wzmacniającego wpływu.
POLECAMY
Kontakt dzieci z naturą jest istotny, bo zaspokaja ich podstawowe potrzeby: ruchu, nowych wrażeń, buduje dobre nawyki. Dzieci mają szansę wyrosnąć na dorosłych, którzy utrzymując sprawność fizyczną i kondycję psychiczną, będą mogli poszczycić się zbalansowanym życiem.
W poszukiwaniu balansu
To, co znajduje się na wyciągnięcie ręki, jest czasami najtrudniejsze do odkrycia. Powszechna fascynacja światem wirtualnym skutecznie odcina człowieka od innych ludzi, a także od natury. Sprzyja temu również obecna sytuacja związana z pandemią – praca online, zdalne nauczanie. Coraz więcej czasu spędzamy przed ekranem komputera, nasze dzieci spotykają się z rówieśnikami głównie wirtualnie, rzadziej podczas zabaw na świeżym powietrzu. Wielu badaczy podkreśla, że człowiek, a szczególnie dziecko, potrzebuje kontaktu z przyrodą w takim samym stopniu jak wody, pożywienia czy snu. Aby jego życie było harmonijne i zrównoważone, niezbędny jest balans pomiędzy rozwojem psychicznym, społecznym i fizycznym. Psychologowie wskazują wręcz, że rozwój biologiczny ma priorytet przed rozwojem psychicznym, w tym intelektualnym1. A mimo to przebywanie na łonie natury przestaje być normą i naturalną aktywnością człowieka, a staje się swoistym rodzajem terapii. Można jednak nie doprowadzić do takiej skrajnej sytuacji, w której nasz organizm zaczyna szwankować i domaga się pomocy. Pytanie: Jak budować relacje z przyrodą w świecie pełnym pośpiechu i nadmiaru? Od czego zacząć? Chociażby od otworzenia okna i świadomego spojrzenia na to, co nas otacza, wykonania kilku głębokich wdechów, wyciszenia myśli i posłuchania ciszy. A potem konstruktywne pomysły zaczną napełniać nasz umysł. Wystarczy się wsłuchać w siebie… i równocześnie podpatrzeć oraz dostrzec potrzeby dzieci.
Rodzinne kontemplowanie przyrody
Każda pora roku dostarcza innych inspiracji do czerpania z bogactwa przyrody, która będąc blisko nas, cierpliwie czeka… Natura jest dla nas darem, a zdolność do korzystania z przyr...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
