Neuropedagogika - przyszłość nauczania

Wstęp

Jeżeli uczeń ma problemy w nauce, to znaczy, że nauczyciel zastosował nieefektywne strategie nauczania. Mówi o tym neuropedagogika, oparta na nowych badaniach dotyczących indywidualnych preferencji uczniów. Już niedługo zdolności ucznia nie będzie się mierzyć ilorazem inteligencji, nieużyteczne staną się etykietki: mądry uczeń, głupi uczeń.

 

POLECAMY

Chcesz dowiedzieć się więcej? Weź udział w Certyfikowanej V Ogólnopolskiej Konferencji Neurodydaktycznej!

Celem neuropedagogiki jest rozwiązywanie teoretycznych i praktycznych problemów pedagogicznych, z wykorzystaniem wiedzy o indywidualnych możliwościach organizacji mózgu i wyższych funkcji psychicznych. W neuropedagogice szczególne miejsce zajmują trzy teorie: neurolingwistycznego programowania (NLP) Richarda Bandlera i Johna Grindera, inteligencji wielorakich Howarda Gardnera i kinezjologii edukacyjnej Paula Dennisona. Każda z tych teorii w pewien sposób opisuje różnorodność naszego spostrzegania świata, a w praktyce ma służyć dostosowaniu do neurologicznych uwarunkowań procesu uczenia się oraz neurologicznych
predyspozycji uczniów.

Neurolingwistyczne programowanie (NLP)

Punktem wyjścia NLP jest niepełność naszego obrazu świata. Każda informacja, jaką odbieramy, jest selekcjonowana i dostosowywana do naszego sposobu odbierania. Podstawowymi filtrami informacji jest kultura, w jakiej żyjemy, środowisko, w jakim dorastamy oraz nasze wewnętrzne przekonania. Każdy człowiek posiada wewnętrzną mapę świata, która w różnym stopniu jest aktywowana poprzez różne wydarzenia. Inny wpływ ma wojna w Iraku na osobę, której rolą społeczną jest służenie w wojsku, a inny na biznesmena zajmującego się handlem zagranicznym.

Wedle teorii Bandlera i Grindera, ludzie dzielą się na wzrokowców, słuchowców i kinestetyków, choć niektórzy badacze rozróżniają więcej modeli, tworząc modele preferowanej półkuli mózgowej (nagroda Nobla dla Roberta Sperry, 1981) i dodając kategorię dotykowców. Nasza wewnętrzna mapa selekcjonuje to, w jaki sposób odbieramy otaczającą nas rzeczywistość. Nasze filtry mają swoje odbicie w rzeczywistości, na przykład podczas przywitania wzrokowiec zwróci nam uwagę, jak świetnie dziś wyglądamy, słuchowiec „co u nas słychać”, a kinestetyk „co porabiasz?”.

Według teorii NLP, człowiek, w wyniku przeróżnych (zniekształcanych!) doświadczeń tworzy metaprogramy, czyli poziomy umysłowego programowania (wpł...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI