Przed laty pewien znany badacz zachowań agresywnych z Chicago postanowił zarobić, no i opracował narzędzie do dobierania par przez biura matrymonialne. Ustalił, że dla przewidywania powodzenia pary trzeba znać tylko dwa fakty: pierwsze wrażenie, jakie zrobili na sobie potencjalni partnerzy, i zdolność do szybkiego uczenia się. Jeśli chętni do małżeństwa zrobili na sobie pozytywne wrażenie, a jeszcze lepiej, gdy było ono pozytywne w takim samym stopniu, mieli już pięćdziesiąt procent szans powodzenia.
POLECAMY
Jeśli wrażenie było nijakie lub niesymetryczne, wtedy szanse radykalnie malały. Jeśli obie strony uczyły się łatwo, dochodziło następne pięćdziesiąt procent szans powodzenia, a więc mogli żyć długo i szczęśliwie. Jeśli zaś oboje lub choćby jedno z nich miało mniejsze zdolności do uczenia się, wtedy raczej nie było szans na szczęśliwy związek. Gdyby to było takie proste…
Zazdroszczę uczonemu koledze takiego poczucia ko...
