Korzyści z języka

Ja i mój rozwój Praktycznie

Sprawne komunikowanie się w języku obcym nie tylko daje poczucie zadowolenia z siebie. Pomaga też zmienić własny wizerunek, a nawet zyskać na wartości w oczach innych.
 

Często zastanawiamy się, czym są i skąd się biorą nasze zdolności językowe. Badania i praktyka pokazują, że ich źródeł należałoby szukać na pograniczu psychologii osobowości i psychologii różnic indywidualnych, psychologii poznawczej i psychologii rozwoju człowieka, psychologii twórczości oraz emocji i psychologii motywacji. Większość „elementów składowych” naszych uzdolnień wiąże się z mózgiem i narządami zmysłów. Znaczenie mają: pamięć, inteligencja, temperament, osobowość, samoocena, inteligencja emocjonalna, motywacja oraz style poznawcze. Nie możemy też zapominać o roli, jaką odgrywa otoczenie: rodzina, szkoła, rówieś[-]nicy, kraj i jego kultura.

Zdolności językowe

Istnieje tak wiele definicji i koncepcji zdolności, że trudno jednoznacznie określić, czym one są. Na ogół jednak posługujemy się kilkoma definicjami zdolności – jako potencjalnych możliwości osoby, jako realnie przejawianych możliwości oraz jako poziomu wykonania określonych zadań. Wielu badaczy opisuje je też jako indywidualne właściwości człowieka, które pozwalają kształtować nawyki, sprawności i umiejętności. Zdolności często są wiązane ze sferą poznawczą, ale należy pamiętać, że osoby nieprzeciętnie uzdolnione – oprócz wysokiego poziomu inteligencji i uzdolnień kierunkowych (muzycznych, plastycznych, literackich, matematycznych oraz językowych) – charakteryzują się często także wysokim stopniem zaangażowania w wykonywanie zadań.

Badania nad zdolnościami językowymi cieszą się szczególnym zainteresowaniem naukowców. Prowadzone są w wielu krajach, jednakże ze względu na niespójność terminologii (autorzy piszą o zdolnościach, sprawnościach, umiejętnościach czy nawet zręcznościach językowych) trudno porównywać ich wyniki. Wielu badaczy uważa, że zdolności językowe są uwarunkowane genetycznie i rozwijają się niezależnie od innych zdolności poznawczych – w końcu nawet osoby z głębokim niedorozwojem umysłowym są w stanie opanować pewne umiejętności językowe.

Nie ma wątpliwości, że rozwój bardziej zaawansowanych kompetencji językowych oraz uczenie się języka obcego pozostają w relacji z ogólnym poziomem inteligencji. Należy jednak pamiętać, że nie jest to silna korelacja, a opanowaniu języka obcego będą także sprzyjały: ogólna znajomość słownictwa i gramatyki danego języka, pamięć słuchowa, pamięć wzrokowa, zdolność rozróżniania głosek i łatwość ich wymawiania, umiejętność kojarzenia dźwięku z symbolem oraz naśladowania intonacji lub rytmu, łatwość przyswajania znaczeń wyrazów, wyczucie gramatyczne i wrażliwość na styl, zdolność wymieniania jak największej liczby wyrazów z zakresu danego języka, płynność słowna, łatwość wypowiedzi zarówno prostych, jak i rozbudowanych.

Uczniowie językowo uzdolnieni

Niektórzy uczniowie łatwiej i szybciej uczą się języków obcych. Obok wysokiej inteligencji i nie- przeciętnych zdolności kierunkowych charakteryzują ich: wysoka motywacja, upór i wytrwałość w dążeniu do celu, pewność siebie, wiara we własne możliwości oraz w sens postawionych przed nimi zadań, tolerancja wieloznaczności, wysokie aspiracje. Dzieci ponadprzeciętnie uzdolnione w danej...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI