Czas na zmiany

Ja i mój rozwój Praktycznie

Czasami chcemy się zmieniać, kiedy indziej musimy. Tak czy inaczej zmieniać się warto. To wszyscy wiemy. Tylko... kto i jak może takich zmian dokonać?

Po wypadku Anna była sparaliżowana od pasa w dół. Cierpiała też z powodu ataków bólu neuropatycznego, który często towarzyszy uszkodzeniom rdzenia kręgowego i mózgu. Większość czasu po tragedii spędzała w łóżku. Postanowiła to zmienić. Stopniowo, powoli, przeżywając chwile euforii i załamania, wstała z wózka, nauczyła się poruszać przy pomocy parapodium, wróciła do niektórych domowych obowiązków. Zaczęła też pracować – na tyle, na ile mogła, ale jednak!
Po 18 latach Gabriela postanowiła skończyć małżeństwo z alkoholikiem. Uznała, że już nie będzie dłużej tkwiła w „pijanym piekle”, że nie ma sensu tłumaczyć dalej swojej bierności „dobrem dzieci” czy „ciężkimi czasami”. Miała dosyć niepewności, lęku, zahukania. Kupiła mieszkanie i rozpoczęła samodzielne życie.
W połowie 1999 roku zaprosiliśmy czytelników do akcji „«Charaktery» poprawiają charaktery”. Zaproponowaliśmy, aby zadeklarowali, jakich zmian chcą dokonać w swoim życiu, poprowadzili dzienniczki tych zmian, a po zakończeniu akcji przysłali je do nas. Nie spodziewaliśmy się takiego odzewu. Przez kilka tygodni listonosze przynosili po kilka, czasem kilkanaście dzienniczków. Ich autorki i autorzy próbowali zmieniać się na tyle, na ile mogli: rzucali palenie, próbowali chudnąć, zaczynali dbać o kondycję fizyczną. Inni dokonywali zmian znacznie głębszych: zmieniali pracę, przeprowadzali się na drugi koniec Polski, wychodzili z nałogów.

Dzienniczki Anny i Gabrieli zrobiły na nas największe wrażenie. Szczególnie Anna zaimponowała nam swoją wytrwałością, zdolnością do radzenia sobie z kryzysami, umiejętnością wyznaczania realnych celów. Jej historia w najpełniejszy sposób ilustruje zdanie, które Krzysztof Jedliński zapisał w krótkim podsumowaniu akcji: „A jednak duch człowieka potrafi wziąć w nawias prawa psychologii i dokonać niemożliwego. Jest coś metafizycznego w ludzkiej przemianie, owo przekroczenie, transcedowanie siebie. (...) Zmiana potwierdza istnienie. Wzmacnia je. Nadaje mu ruch” („Zmienię się, aby pozostać sobą”, „Charaktery” 12/1999).

Przepis na zmianę
Marek Wosiński, psycholog i psychoter...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI