Czternastoletnia Ewa chce schudnąć – za wszelką cenę – bo wstydzi się pokazać swoje zdjęcia na portalu społecznościowym. Rafał rok temu skończył studia, ale nie może znaleźć pracy. Uważa, że to przez jego tuszę, bo „kto zatrudni takiego grubasa jak ja? Pewnie myślą, że nie potrafię zapanować nad sobą, więc jak zapanuję nad zleconymi zadaniami”. Przed każdą rozmową kwalifikacyjną starannie dobiera ubranie, ale i tak na spotkaniu z potencjalnym pracodawcą czuje się niepewnie, bo myśli tylko o tym, czy widać jego fałdki na brzuchu.
Anna spodziewa się dziecka. Od początku ciąży jej ulubionymi lekturami są poradniki żywieniowe. „Wszystkie produkty są tak nafaszerowane chemią, że trzeba wiedzieć, czego się strzec”. Chce przerzucić się na kuchnię Pięciu Przemian, zgłębia tajniki makrobiotyki. Kibicują jej rodzice, którzy zaczęli uważniej przyglądać się temu, co jedzą i kupują wyłącznie ekologiczną żywność, odkąd są na emeryturze.
Sposób odżywiania od zawsze budzi emocje, jest źródłem niepokoju i niepewności. Obecnie to temat zagorzałych rozmów i dyskusji, przedmiot pogłębionych badań naukowych i kampanii społecznych. Szukając odpowiedniej dla siebie diety, czujemy się zagubieni i zdezorientowani, bo jesteśmy bombardowani różnymi, czasem sprzecznymi informacjami.
Kontrowersyjne ograniczenia
Gdy wpiszemy w internetową wyszukiwarkę słowo „dieta”, pojawia się ok. 130 mln odniesień do tekstów, blogów, portali. Na większości z nich znajdziemy modne diety, obiecujące szybkie zrzucenie zbędnych kilogramów i utrzymanie prawidłowej wagi. Czy te diety są jednak bezpieczne dla zdrowia, zwłaszcza nastolatków i młodych osób?
Prof. Mikołaj Spodaryk, pediatra z Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie, oraz dr Elżbieta Gabrowska, dietetyk kliniczny z tego samego szpitala, w książce pt. Wiem, co je moje dziecko opisują różne diety „na czasie” i analizują niebezpieczeństwa związane z ich stosowaniem. Zdaniem specjalistów zagrożeniem dla zdrowia jest jednostronność diet, która może spowodować niedobór ważnych składników, koniecznych do prawidłowego rozwoju organizmu. „Większość modnych i niezgodnych z zasadami racjonalnego żywienia diet charakteryzuje się niską gęstością energetyczną (mała zawartość substancji energetycznych w dużej objętości posiłku), daje więc efekty terapeutyczne w postaci redukcji masy ciała. Przy dłuższym ich przestrzeganiu pojawia się jednak ryzyko rozwoju niedożywienia, a bywa, że i chorób przewlekłych”, ostrzegają krakowscy lekarze.
Jedną z wciąż modnych diet jest dieta Kwaśniewskiego, która zaleca radykalną rezygnację z węglowodanów na rzecz tłuszczów. Wysokotłuszczowa i uboga w węglowodany dieta powoduje zmniejszenie wydzielania insuliny i mniejsze łaknienie. Duże ograniczenie węglowodanów zakłada także dieta Atkinsa, która jednocześnie nie przewiduje kontroli spożywanego białka i tłuszczu. Zaleca się, by tę dietę realizować w trzech fazach. Pierwszy etap wyznaczają liczby: 14 oraz 20, a więc w ciągu dwóch tygodni spożywamy nie więcej niż 20 g węglowodanów na dobę. Przez następne 14 dni dopuszcza się nieco więcej węglowodanów – od 30 do 50 g na dobę. Trzecia faza nie wiąże się już z żadnymi limitami węglowodanów w menu. Prof. Mikołaj Spodaryk i dr Elżbieta Gabrowska podkreślają, że badania, przeprowadzone zarówno w Polsce, jak i na świecie, nie wykazały przewagi żadnej z niekonwencjonalnych diet. Ich zdaniem choć dieta Kwaśniewskiego i Atkinsa chwilowo poprawiają nastrój i powodują spadek wagi, to jednak spożywanie dużych ilości tłuszczu potęguje ryzyko wystąpienia miażdżycy.
Jako „kontrowersyjną” określają dietę Dukana, czyli tzw. dietę białkową. Lekarze wskazują, że taka metoda odchudzania może być niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do zakwaszania organizmu, czego efektem są zaburzenia pracy nerek i układu moczowego. W diecie Dukana w menu dominuje białko, węglowodany schodzą na dalszy plan. Osiągnięcie idealnej sylwetki przy pomocy tej diety jest rozłożone na cztery fazy. Pierwsza, pięciodniowa faza nastawiona jest na „...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
