Przejęci własnymi sprawami, często nie zauważamy problemów osób niepełnosprawnych, a przynajmniej nie poświęcamy im odpowiedniej uwagi. A przecież samo współczucie nie wystarczy. Liczy się umiejętność wejścia w położenie kogoś, kto jest inny niż my.
Proponuję grę, która może pomóc w zrozumieniu świata osób niewidzących. Najlepiej przeprowadzić ją w klasie lub grupie kilkunastu uczniów. Wszyscy mają zawiązane oczy i poruszają się po pomieszczeniu. Muszą uważać na inne osoby, chodzić powoli, wymijać się tak, żeby nie zrobić sobie krzywdy. Uczniowie powinni myśleć nie tylko o swoim bezpieczeństwie, ale również innych „niewidzących”. W ten sposób wykształcają pewną wrażliwość na pozostałych oraz uczą się, jak wygląda życie osoby niewidzącej.
W następnym zadaniu dwoje lub troje uczniów ma zawiązane oczy, a pozostali obserwują ich działania. Każdy z „niewidzących” ma „opiekuna”. Wszystko odbywa się w klasie, w której sprzęty stoją na zwykłych miejscach. Nauczyciel wydaje polecenie, np. „Usiądź...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
