Postanowiłem poznać opinie opolskich uczniów szkół średnich o ich szkołach. Dwustu pięćdziesięciu z nich zapytałem: „Co uważasz za dobre w swojej szkole, klasie, a co należałoby zmienić?”. Po stronie plusów jedna trzecia pytanych umieściła wysoki poziom nauczania, który utożsamiała zarówno z przygotowaniem merytorycznym nauczycieli, jak i z dobrym klimatem panującym w ich szkołach. W opinii uczniów wysoka ocena szkoły, w której się uczą, wynika z panującej w niej dyscypliny, porządku, właściwego rozkładu zajęć lekcyjnych, wykorzystywania pomocy naukowych na lekcjach, życzliwości, tolerancji i troskliwości nauczycieli, demokratycznych układów w relacjach nauczyciele – uczniowie, obiektywności oceniania oraz działalności warsztatów szkolnych (ta uwaga dotyczy szkół technicznych). Uczniowie widzą też sens w aktywności na rzecz szkoły. Wysoko oceniają także własne klasy, w których wyróżniają dobre stosunki koleżeńskie, wzajemne zrozumienie i pomoc w nauce.
Co ciekawe, wśród zalet swoich szkół uczestnicy badania dosyć często wymieniali prowadzenie zajęć pozalekcyjnych (ponad 6 proc.). Niestety, prawie w całości odpowiedzi dotyczyły przeszłości, ponieważ w ostatnim czasie zajęcia pozalekcyjne są prawdziwą rzadkością.
À propos części pytania, która dotyczyła ewentualnych zmian, tylko 9 proc. respondentów uznało, że nie ma czego zmieniać. Natomiast niemal co czwarty wskazywał konkretne zmiany, jakich warto dokonać. Na pierwszym miejscu znalazło się złe wyposażenie szkół (16 proc. badanych uznało je za największą bolączkę, obwiniając dyrekcje za istniejący stan rzeczy). Zdaniem badanych uczniów współczesna szkoła powinna być stale doposażana w nowoczesne pomoce dydaktyczne (komputery, wideo, kserokopiarki, faksy itp). Propozycje dotyczyły także programów i planów nauczania – (blisko 16 proc.), wymiany części nauczycieli (sugestia co dziesiątego badanego), organizacji zajęć pozalekcyjnych (ponad 5 proc.). Bardzo ogólnikowo wypowiedziało się lub uchyliło od odpowiedzi ponad 8 proc. badanych uczniów.
Uzasadnienia propozycji wymiany części nauczycieli bardziej dotyczyły wyobrażeń uczniów na temat dobrych nauczycieli, a w mniejszym stopniu były opiniami o uczących ich nauczycielach. Tłumaczyć można to tym, że zachowania czy style pracy dydaktyczno-wychowawczej nauczycieli nie przystawały do uczniowskich wyobrażeń o „idealnym nauczycielu”. Ci, którzy za konieczną uważ...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
