Trudna mowa

Wstęp

Wady wymowy przeszkadzają w prawidłowym rozwoju zarówno w sferze poznawczej, jak i emocjonalnej. W efekcie trudniejsze staje się osiąganie sukcesów edukacyjnych, zwłaszcza w nauce pisania i czytania.

tekst Anna Meslin

Anna Meslin jest psychologiem i logopedą, pracuje w SP nr 27 w Gdańsku. Na co dzień prowadzi terapię z dziećmi w normie rozwojowej, ale także z różnego rodzaju zaburzeniami. Interesuje się psychologią rozwoju dziecka.

Prawidłowy rozwój mowy dziecka istotnie wpływa na jego funkcjonowanie w szkole i na sukcesy edukacyjne. Niestety, coraz częściej diagnozuje się złożone wady wymowy u dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Tacy uczniowie są bardzo często narażeni na wiele przykrości ze strony rówieśników, a niekiedy dorosłych. Nie inicjują rozmów i nie włączają się do zabaw z rówieśnikami, gdyż boją się odtrącenia. Wycofują się z życia klasowego, stając się jedynie jego biernymi obserwatorami. Niedawno usłyszałam od pewnej nauczycielki, że ma w klasie ucznia ze zdiagnozowaną wadą wymowy, który nie chce się zgłaszać i spontanicznie wypowiadać. Na zadane pytania chłopiec odpowiada cichym i niepewnym głosem, natychmiast się czerwieni. Byłam bardzo zadowolona, kiedy nauczycielka poprosiła mnie o rozmowę na temat przyczyn powstawania wad wymowy oraz sposobów postępowania z takim dzieckiem. Nie przykleiła mu etykietki ucznia nieśmiałego czy małomównego, tylko dostrzegła jego trudności i poszukała pomocy u logopedy.

POLECAMY

Istnieje kilka podstawowych przyczyn występowania wad wymowy. Pierwszą z nich są nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządów artykulacyjnych (np. niewłaściwa budowa języka, podniebienia, wada zgryzu, krzywa przegroda nosowa, krótkie wędzidełko podjęzykowe). Zazwyczaj nieprawidłowości te logopeda dostrzega na wczesnym etapie terapii. W takich wypadkach terapia logopedyczna prowadzona jest równolegle z leczeniem ortodontycznym czy laryngologicznym.
Bardzo często zdarza się jednak, że dziecko ma dobrze ukształtowane narządy artykulacyjne, a mimo to mówi nieprawidłowo. Przyczyny poszukuje się wtedy w niskiej sprawności narządów mowy (np. języka, podniebienia, warg). Oznacza to, że np. język nie jest w stanie wykonać ruchów potrzebnych do wypowiedzenia danej głoski. „Zosia podczas wykonywania ćwiczeń ma ciągle język wystawiony na zewnątrz, ułożony między zębami, ki...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI