Katarzyna Moskal jest studentką V roku psychologii na SWPS, stażystką w redakcji magazynu „Charaktery”.
Podczas przerw szkolnych poziom natężenia dźwięku na korytarzach i stołówkach zwykle utrzymuje się w granicach 80–90 decybeli – dowodzą badania przeprowadzone na początku 2014 roku w polskich szkołach przez kilka wyspecjalizowanych instytucji. Mniej więcej taki hałas wytwarzają silniki samolotu pasażerskiego, który podchodzi do lądowania. Jeszcze bardziej zatrważające są wyniki pomiarów, przeprowadzonych w 2008 roku w dwóch stołecznych podstawówkach przez naukowców z Politechniki Gdańskiej. Hałas podczas przerw w obydwu szkołach dochodził do 110 decybeli.
POLECAMY
Naukowcy odpowiedzialni za badania przesiewowe słuchu u dzieci, z roku na rok zbierają coraz bardziej przerażające dane. Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu alarmuje, że w każdej klasie zwykle ponad 20 procent dzieci cierpi na zaburzenia słuchu, a 30 procent ma okresowe lub stałe szumy uszne. Co gorsza, u dwóch trzecich rodzice nie dostrzegają żadnych problemów ze słuchem.
Specjaliści od badania słuchu twierdzą, że poziom hałasu, na jaki narażone są dzieci w szkole, po godzinie powoduje okresowe pogorszenie słuchu, które może utrzymywać się nawet przez 8 godzin. Według prof. Henryka Skarżyńskiego, twórcy i dyrektora Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu, pod wpływem hałasu o takim natężeniu dzieci słyszące prawidłowo zachowują się tak, jakby miały centralne zaburzenia słuchu. W konsekwencji dociera do nich tylko część informacji przekazywanych przez nauczyciela, co może w drastyczny sposób pogarszać ich osiągnięcia szkolne. A przecież szkoła to niejedyne źródło hałasu o wysokim natężeniu. Towarzyszy on nam na ulicach, płynie ze słuchawek przenośnych odtwarzaczy, atakuje z głośników w d...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
