Senna świadomość

KAROLINA ROGASKA: Pomysł, by połączyć psychoanalizę z klinicznymi badaniami mózgu, wydaje się karkołomny. A jednak Panu to się udało, tak powstała neuropsychoanaliza. Jak Pan to zrobił?

MARK SOLMS: Na początku trzeba było pokonać wzajemne niechęci i animozje między psychoanalitykami i neuropsychologami. Przez długi czas jedni nie chcieli nawet czytać prac tych drugich. Na szczęście udało się zburzyć ten mur. Przedstawiciele obu nurtów zrozumieli, że umysł i mózg to dwie strony tego samego zjawiska. A zatem psychoanalitycy i neuropsychologowie zajmują się tym samym, tylko podchodzą do tego w odmienny sposób. Poza tym przełomowe było opisanie neurologicznych mechanizmów śnienia oraz zdefiniowanie, gdzie w mózgu możemy odnaleźć świadomość i nieświadomość. A także ustalenie, czym te konstrukty właściwie są.

Innymi słowy możemy określić, gdzie w mózgu znajduje się freudowskie id i ego?