Rozmowy trudne, lecz niezbędne

Wstęp

Kontakty z rodzicami to jedna z najtrudniejszych części pracy w szkole. Co zrobić, aby stały się one źródłem korzyści dla obu stron?

Każdy nauczyciel, który chce jak najlepiej kształcić i wychowywać, musi pozostawać w stałym kontakcie z rodzicami swoich uczniów. Bardzo często są to trudne, emocjonalne rozmowy, czasami pozostawiające po sobie gorycz porażki. Dlatego warto zapoznać się ze strategiami i technikami, które pozwolą nauczycielowi efektywniej komunikować się z rodzicami uczniów, zachęcą do współpracy, pozwolą uniknąć niepotrzebnych nieporozumień czy konfliktów.

Style wychowania

Postawa rodzica w kontaktach z nauczycielem ma związek m.in. z charakterystycznym dla niego stylem wychowawczym. Rodzic dominujący reprezentuje zazwyczaj autorytarny styl wychowania. Narzuca sztywne reguły i zasady, którym dziecko musi się podpo­rządkować. Wie najlepiej, co dla niego jest dobre, a co złe, nie znosi sprzeciwu. Dziecko jest dla niego przedmiotem wychowania, rzadko okazuje mu ciepło i troskliwe wsparcie. Ma wobec niego wysokie oczekiwania. Ponieważ często dziecko nie może im sprostać, doświadcza ciągłego lęku i poczucia winy.

Wobec nauczyciela taki rodzic również ma wysokie wymagania, nie znosi sprzeciwu, źle znosi wszelkie uwagi i porady. Bardzo ważne: nauczyciel powinien zwracać uwagę na formę, w jakiej przekazuje uwagi o uczniu, ponieważ rodzic dominujący ma skłonność do częstego i szybkiego karania dziecka, często niewspółmiernego do przewinienia.

Rodzic zaniedbujący prezentuje zazwyczaj niezaangażowany styl wychowania. Nie okazuje dziecku miłości i wsparcia, nie liczy się z jego uczuciami, nie poświęca mu czasu i uwagi. Oczekuje, że zajmie się samo sobą, nie będzie absorbowało jego uwagi. Zwraca na dziecko uwagę właściwie tylko wtedy, gdy sprawia ono kłopoty. Dlatego syn czy córka takiego rodzica często będzie się zachowywać niegrzecznie czy prowokacyjnie tylko po to, aby zwrócić na siebie jego uwagę. Rodzic ten zazwyczaj nie ma ochoty na spotkania z nauczycielem, a kiedy już się z nim spotka, nie słucha, okazuje lekceważenie albo ma pretensje, że nauczyciel zawraca mu głowę, bo nie potrafi sobie poradzić z dzieckiem. Bywa też nieobliczalny, np. krytykuje dziecko i narzeka na jego zachowanie, ale gniewem reaguje na uwagi o negatywnych zachowaniach syna
czy córki.

Rodzic pobłażliwy to przedstawiciel permisywnego stylu wychowania. Okazuje dziecku dużo ciepła i miłości, poświęca mu wiele czasu, ale nie potrafi ustalać ograniczeń i egzekwować zasad. Pozwala na wszystko, jest bezkrytyczny, wyręcza dziecko i usprawiedliwia każde jego zachowanie. Za tym wszystkim stoi obawa przed utratą miłości i szacunku dziecka. W kontaktach z nauczycielem bagatelizuje krytyczne uwagi o swoim dziecku, za wszelką cenę stara się je usprawiedliwiać, często obwinia nauczyciela za problemy stwarzane przez jego potomka.

Rodzic kochający, ale stanowczy wychowuje swoje dziecko w stylu autorytatywnym. Poświęca mu czas i uwagę. Z jednej strony jasno określa zasady i normy, konsekwentnie ich przestrzega i egzekwuje od dziecka, z drugiej zaś okazuje mu wsparcie i zrozumienie, zwłaszcza w trudnych sytuacjach. Nie unika kontaktów z nauczycielem, potrafi uważnie wysłuchać jego uwag i zrozumieć punkt widzenia, stara się włączyć w rozwiązanie problemu, potrafi rozsądnie bronić swojego dziecka, ale też wyciągnąć konsekwencje, gdy nieodpowiednio się zachowało.

Wobec problemu

Drugim istotnym czynnikiem wpływającym na postawę rodzica w kontaktach...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI