Prostota życia
Wiesław Łukaszewski Ja i mój rozwój Charaktery 6/2016
„Życie ludzkie, posłusznie melduję, panie oberlejtnant, jest takie powikłane, że w porównaniu z nim człowiek jest jak szmata”, mawiał dobry wojak Szwejk do nadporucznika Lukasza.

Andrzej Stasiuk zaś w rozmowie z Dorotą Wodecką zauważył, że „Życie to jednak strata jest”, a sprawia on wrażenie, że zazwyczaj wie, co mówi. Z powyższego wynika, że życie nie jest przedsięwzięciem prostym i choć wielu z nas prostoty życia nieustannie poszukuje, nie ma pewności, czy jest ona w ogóle możliwa. A jeśli możliwa, to na jakie sposoby – na proste czy może te bardziej skomplikowane?
Jest wiele prostych sposobów rozumienia prostoty życia. Najprostsze jest organizowanie życia wedle potrzeb podstawowych. Trzeba jeść, pić, trzeba spać, oddychać. Spotkać można ludzi, którzy w tym upatrują szczęście i sens życia: nic nie robić, doznawać przyjemności erotycznych, smacznie zjeść. Niejeden powiedziałby, że to wcale niemało.
I podkreślałby, że choć to proste życie, to przecież niełatwe, bo wymaga starań, zaangażowania i opędzania się przed sprawami bardziej złożonymi.
Można żyć w
M
Kup najnowsze e-wydanie "Charakterów" z e-bookiem (pakiet Premium), a dostęp do tego artykułu oraz 7 tys. pozostałych tekstów na naszej stronie uzyskasz GRATIS! To się NAPRAWDĘ OPŁACA. Cena za miesiąc tylko 15 zł.
Zobacz pełną ofertę cyfrowych Charakterów
Wiesław Łukaszewski
Prof. dr hab. Wiesław Łukaszewski jest profesorem psychologii. Pracuje na sopockim Wydziale Zamiejscowym Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Specjalizuje się w psychologii społecznej i osobowości. Napisał m.in.: Szanse rozwoju osobowości i Wielkie pytania psychologii.