Przez ostatni rok szkolny pracowałam w szkolnej świetlicy. Pracę tę podjęłam po urlopie macierzyńskim, z konieczności, wbrew własnej woli. Jako nauczycielka przedmiotu w wyższych klasach podstawowych poczułam się zdegradowana, bo co to za zaszczyt być świetliczanką. Wszyscy przecież wiedzą, że nauczyciel w świetlicy to gorszy nauczyciel. Wtedy je też tak myślałam. Dziś jestem bardzo zadowolona z tej zmiany. Swoją pracę uważam za bardzo ciekawą, i – choć trochę żal mi biologii, której uczyłam – z zapałem i nowymi pomysłami powitam nowy rok szkolny w świetlicy.
Anna P. z Gdyni
Powszechne jest przekonanie, że świetlica szkolna to dla dziecka zło konieczne, a dla nauczyciela gorsza praca. Dla dzieci – przechowalnia, dla nauczycieli – zawodowa banicja. Można się zastanawiać czy uczęszczanie do świetlicy jest dla dziecka wskazane i korzystne, czy lepiej, by zaraz po zajęciach wracało do domu. Nie ulega wątpliwości, że możliwość zapewnienia dziecku bezpiecznej drogi do i ze szkoły oraz domowej opieki po lekcjach, to najlepsze rozwiązanie. Jeśli jednak alternatywą jest klucz na szyi i pusty dom, zdecydowanie lepiej zapisać je do świetlicy.
Wbrew mylnym przekonaniom, prowadzenie świetlicy to wyzwanie, wymagające kompetencji, kwalifikacji i profesjonalizmu. Osoby zatrudnione w świetlicy muszą legitymować się wykształceniem pedagoga opiekuńczo-wychowawczego, a to obala stereotyp, że to praca dla byle kogo. Dobra świetlica może być cenną wizytówką szkoły.
Podstawową funkcją świetlicy jest zapewnienie uczniowi opieki fizycznej i wychowawczej przed lub po lekcjach. Świetlica to miejsce i społeczność mające swą specyfikę. Zazwyczaj w jej niewielkiej przestrzeni przebywa jednocześnie dużo dzieci w różnym wieku, a to sprzyja chaosowi i powoduje napięcia. Dlatego tak ważne jest, by...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
