Badania przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych, Anglii, Holandii, Francji i we Włoszech dowiodły m.in., że mężczyźni lepiej od kobiet radzą sobie z orientacją przestrzenną, abstrakcyjnymi treściami, teoretycznymi twierdzeniami, potrafią sprawniej myśleć za pomocą pojęć i modeli oraz dostrzegać związki pomiędzy ich elementami. Mężczyźni o wysokim poziomie hormonu męskiego mają wyższy poziom koncentracji oraz zdolność wykonywania czynności automatycznych, a ta z kolei ma duże znaczenie dla osób zabiegających o zdobycie pozycji zawodowej, społecznej, a przede wszystkim odczuwających potrzebę sukcesu.
Z kolei wysoki poziom hormonu żeńskiego zwiększa m.in. koordynację, co przekłada się na płynność werbalną oraz precyzję ruchów. Kobiety są mniej skoncentrowane na osiągnięciach i nie przejawiają silnej potrzeby dominacji, skupiają się natomiast na relacjach z innymi ludźmi. Jeśli odnoszą sukcesy, łatwiej budują więzi i satysfakcjonujące związki z otoczeniem. Bardziej niż mężczyźni potrzebują akceptacji społecznej.
A. Moir i D. Jessel, autorzy książki Płeć mózgu, podkreślają, że płeć determinuje także przebieg edukacji i kariery zawodowej. Ich zdaniem kobiety poszukują pracy, która pozwoli im na doświadczanie satysfakcji w wymiarze społecznym i osobistym. Odczuwają szczególne zadowolenie, kiedy ich praca przynosi korzyści innym, spostrzegają bowiem świat w kategoriach interpersonalnych. Zdecydowanie preferują współpracę – nie współzawodnictwo. Mężczyźni zaś są nastawieni na współzawodnictwo, skoncentrowani na realizacji celu, chętnie podejmują ryzyko i dążą do sukcesu. Dla mężczyzn praca jest ważnym elementem poczucia własnej wartości, poszukują więc zajęć, które zapewnią im odpowiedni status społeczny.
Ciekawy nurt badań nad wpływem społeczno-kulturowym na funkcjonowanie kobiet i mężczyzn reprezentuje Nicole Bouchet. Autorka zbadała 563 amerykańskich studentów i studentek pod kątem ich pobudliwości psychicznej. Pokazała, że kobiety są bardziej pobudliwe emocjonalnie niż mężczyźni. Silniej odczuwają więzi emocjonalne z otoczeniem i potrafią być empatyczne. Mężczyźni z kolei są bardziej pobudliwi intelektualnie. Mają zdecydowanie bardziej rozbudzoną ciekawość poznawczą, większą dociekliwość i chęć do podejmowania działań. Przyczyn tego Bouchet upatruje przede wszystkim w modelach wychowania dziewcząt i chłopców. Zgodnie z nimi, wrażliwość emocjonalna to cecha wybitnie kobieca, zaś sprawność intelektualna – typowo męska.
Dopasowanie osobowości do zawodu
J.L. Holland w teorii indywidualno-środowiskowego dopasowania opisał sześć typów osobowości zawodowej oraz sześć odpowiadających im środowisk zawodowych. Uważał, że osoby lepiej dopasowane do swojego środowiska zawodowego są bardziej zadowolone, mają większą satysfakcję z pracy i wyższą wydajność. Niedostateczne dopasowanie lub jego brak prowadzą do stresu zawodowego, niezadowolenia z pracy i życia. Na podstawie rezultatów badań Holland stwierdził m.in., że najlepiej dopasowana do zawodu nauczycielskiego jest osobowość społeczna. Osoby, które ją mają, są serdeczne, zgodne, współpracujące, przyjacielskie, towarzyskie, uprzejme, rozumiejące, wielkoduszne, taktowne, cierpliwe, przekonywające i odpowiedzialne. Chętnie pomagają innym, a nawet są gotowe do poświęceń. Hołdują równości, poczuciu własnej godności, uczynności i wyrozumiałości. Wykazują umiejętności kierownicze, zaś ich uzdolnienia oraz kompetencje koncentrują się...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
