Szkoły zobowiązane są do tworzenia pięcioletnich programów rozwoju, a rady pedagogiczne co roku zatwierdzają roczne plany pracy. Nauczyciel również musi przygotować swój plan, który będzie zawierał jego działania we wszystkich obszarach pracy szkoły. Wśród nich wymieńmy te najważniejsze:
• efekty nauczania i wychowania – czyli wyniki nauczania, rozwój osobisty i społeczny ucznia;
• nauczanie i uczenie się, obejmujące proces nauczania, pomoc w pokonywaniu trudności, wykorzystanie czasu;
• szkoła jako miejsce nauki ucznia, środowisko społeczne, miejsce pracy nauczyciela;
• związek szkoły ze środowiskiem zewnętrznym, do którego zaliczamy udział rodziców w życiu szkoły, udział szkoły w życiu społeczności lokalnej i relacje szkoła a świat pracy.
Stworzenie przez nauczyciela planu pracy dla siebie wymaga zrobienia kilku kroków.
Cele, czyli co chcemy osiągnąć
Pierwszym krokiem jest sprecyzowanie tego, co chce się osiągnąć, czyli wyznaczenie celów. Precyzując cele własnej pracy, nauczyciel musi wiedzieć jasno, jakimi priorytetami powinien się kierować. Te priorytety to: misja szkoły, cele przyjęte przez radę pedagogiczną do realizacji na najbliższy rok szkolny oraz diagnoza stanu obecnego.
Termin „misja szkoły” kilka lat temu w wielu placówkach został sprowadzony do cytatu lub hasła i do dzisiaj w ten sposób funkcjonuje. Tymczasem co roku powinno się go
na nowo dyskutować w gronie pedagogicznym, by każdy nauczyciel mógł sprecyzować, czym dla niego jest dobra szkoła. Idealnym rozwiązaniem byłaby sytuacja, kiedy cała rada pedagogiczna pracuje nad wyborem celów do rocznego planu pracy. W ten sposób nauczyciel pracujący nad własnym planem bardziej utożsamiałby się z tym, na czym zamierza skupić uwagę cała szkoła. Trzecim czynnikiem, który ma wpływ na wybór celów, jest diagnoza. Nauczyciel może skorzystać z diagnozy dokonanej przez szkołę, może sam zdiagnozować interesujący go obszar pracy szkoły lub wykorzystać ocenę uczniów. Diagnoza jest konieczna, ponieważ informuje o stanie obecnym, określa poziom problemu, którym trzeba się zająć, a czasami miło zaskakuje, pokazując mocne strony.
POLECAMY
Uwzględniając te czynniki, nauczyciel formułuje własne cele, które będą go motywować i pobudzać do działania. Najlepiej formułować je w czasie teraźniejszym, tak jakby czas, który przeznacza się na ich osiągnięcie, już się dokonał i wszystko zostało zrealizowane. Na przykład:
Na moich lekcjach uczniowie czują się bezpiecznie i aktywnie uczestniczą w zajęciach.W nauczaniu historii stosuję ocenianie kształtujące.
Posiadam wykształcenie umożliwiające nauczanie dwóch przedmiotów.
Współpracuję z wieloma nauczycielami przy realizacji projektów międzyprzedmiotowych.
Opanowałem język angielski w stopniu umożliwiającym mi zdanie egzaminu FC.
Planując własną pracę, należy pamiętać o wyznaczeniu końcowego terminu osiągnięcia celów. Ograniczony lub ściśle określony czas (w szkole przeważnie jest to semestr lub rok szkolny) powoduje, że z pomysłów wybierane są te najistotniejsze, mające największy i najkorzystniejszy wpływ na dalszą pracę.
Wskaźniki, czyli dowody realizacji celów
Następny krok w tworzeniu planów pracy, to określenie wskaźników stopnia reali...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
