Monika i Iza mają po 34 lata. Dziesięć lat temu razem zaczynały pracę jako młodsze konsultantki w tej samej międzynarodowej firmie konsultingowej. Teraz Monika jest wiceprezesem zarządu, a Iza – choć ma te same kwalifikacje – tylko starszą konsultantką. Co sprawiło, że dzieli je taka różnica stanowisk? Znajomi z pracy twierdzą, że Monika i Iza mają po prostu inne charaktery.
Monika to uosobienie silnej woli. Jest zmotywowana do działania i wytrwała w dążeniu do celu. Cechuje ją duża samodyscyplina. Ma wysokie aspiracje. Wie, jak radzić sobie w życiu. Kieruje się własnymi zasadami. Jest uporządkowana, skrupulatna, punktualna i rzetelna w pracy. Starannie rozważa problem, zanim podejmie decyzję i zacznie działać. Znajomi uważają, że jest perfekcjonistką, pracoholiczką i pedantką.
Iza nie ma wielkich ambicji, dużej motywacji do osiągnięć ani jasno sprecyzowanych celów życiowych. Raczej nie należy do osób zbyt skrupulatnych w wypełnianiu swoich obowiązków. Brakuje jej samodyscypliny, więc często porzuca zadania przed ich zakończeniem. Bywa nierzetelna i czasami zawodzi. Znajomi mówią, że jest leniwa. Widać u niej impulsywność w podejmowaniu decyzji i spontaniczność w działaniu. Jej nastawienie do życia określić można jako hedonistyczne.
Różnica między Moniką a Izą dotyczy czynnika osobowości zwanego sumiennością. Monikę cechuje wysoki poziom sumienności, Izę zaś niski.
Sumienność opisuje stopień zorganizowania, wytrwałości i motywacji w działaniach zori...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
