W celibacie podjętym ze względu na Boga (i tylko w takim celibacie) dar z siebie dla bliźniego oraz płodność są również – podobnie jak w małżeństwie – podstawowymi wartościami, choć realizowane są w innej formie. Każdy dojrzały ksiądz ceni swoją seksualność jako wartość. Cóż bowiem znaczyłby celibat, gdyby ksiądz pogardzał własną seksualnością?
„Wewnętrzna wartość seksualności winna być rozumiana i zaakceptowana w takim stopniu, w jakim przysługuje jej miejsce w skali wartości, miejsce ważne jako »wartość ekspresji«” – to zdanie watykańskiej Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego dotyczy zarówno seksualności małżonków, jak i osób żyjących w celibacie. Również dla księdza ciało wraz z jego płciowością staje się miejscem ekspresji miłości. Poprzez ciało, spojrzenia, słowa, wyraz twarzy i gesty człowiek „objawia się” drugiemu.
Dzięki tym „znakom” osoby mogą się spotykać, poznawać, komunikować, obdarzać się przyjaźnią i miłością. I choć w celibacie rezygnuje się z działania erotycznego i seksualnego, to jednak nie rezygnuje się z ekspresji ciała w spotkaniu i poznawaniu bliźniego. Celibat przeżywany dojrzale, z jednej strony docenia więc dar ciała wraz z jego seksualnością, z drugiej zaś objawia potrzebę podporządkowania ciała miłości. Tak w małżeństwie, jak i w celibacie prawdziwa miłość domaga się wolności wewnętrznej i panowania nad potrzebami i pragnieniami seksualnymi. Pożądania seksualne, które wymykają się spod kontroli woli i rozumu, mogą stać się powodem poniżenia i krzywdy wyrządzonej bliźniemu.
Celibat również nie wyklucza płodności, choć jest ona realizowana w innej formie. „Doskonała i dozgonna powściągliwość” w sferze seksualnej – przypomina księżom Sobór Watykański II – jest „znakiem, a zarazem bodźcem miłości pasterskiej i szczególnym źródłem duchowej płodności w świecie”. Płodność biologiczna mężczyzn, którzy nie podejmują odpowiedzialności za kobietę, bywa dwuznaczna i raniąca. Niemała liczba samotnych matek, które zostały porzucone przez ojców ich dzieci, najlepiej o tym świadczy. Płodności fizycznej towarzyszy nieraz bezpłodność duchowa.
Celibat jest dziś szczególnym znakiem płodności duchowej i zaproszeniem do duchowego ojcostwa. „Możliwości, jakie naturalne ojcostwo zapala w sercu mężczyz-ny mają coś z wielkości i subtelności: duch altruizmu, podjęcie poważnej odpowiedzialności, zdolność miłowania, zwięk...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
