Jak nauczyciel może zorganizować sobie czas, aby móc regenerować siły w szkole? Jak twierdzi Małgorzata Samsonowicz – doświadczona wychowawczyni i nauczycielka języka angielskiego ze Szkoły Podstawowej nr 190 w Warszawie, współautorka świetnych podręczników Follow me – głównym problemem są zbyt krótkie przerwy, które nauczyciele bardzo często spędzają, dyżurując na korytarzu.
Dłuższa przerwa
Dwadzieścia minut to za mało, żeby spokojnie zjeść obiad (dotyczy to też dzieci posilających się w szkole i nagminnie spóźniających się na kolejne lekcje) i nabrać sił do prowadzenia kolejnych zajęć. Potrzeba na tę kluczową przerwę co najmniej pół godziny. Jednak wydłużenie przerwy oznacza równocześnie dłuższe przebywanie w szkole. Ale czy jakość pracy uczniów i nauczycieli oraz ich zdrowie nie są tego warte? Może nastał dobry moment na kierowanie do władz – przez całe grono pedagogiczne – odpowiednich petycji w tej sprawie.
Relaksująca końcówka lekcji
Na razie proponuję nauczycielom tak zorganizować sobie pracę na lekcjach poprzedzających długą przerwę, aby wygospodarować w końcówce pięć minut i razem z uczniami relaksować się w dowolny sposób akceptowany przez młodzież. Ten półśrodek może okazać się korzystny dla obu stron, także pod względem integracji i relacji między nauczycielem i uczniami. Argument, że nie ma czasu, że program goni itd., uważam za nietrafiony – jak w anegdocie o drwalu, który na pytanie, dlaczego piłuje drzewo tępą piłą, odpowiedział, że nie ma czasu jej naostrzyć. Zawsze też można mówić zwięźlej, krócej, bardziej precyzyjnie i potrzebne pięć minut...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
