Kiedyś tego nie było
„Kiedyś tego nie było, teraz wszyscy mają ADHD”, „Te dzieciaki są po prostu niewychowane”, „Za dużo siedzą w telefonach” i w końcu: „Większość zaświadczeń rodzice przynoszą tuż przed końcem roku, kiedy trzeba wystawiać oceny”. Takie stwierdzenia, powtarzane bez głębszej refleksji, pojawiają się niemal za każdym razem, kiedy temat rozmowy schodzi na ADHD.
POLECAMY
Tymczasem ADHD to nie jest nic nowego – to uznane na świecie zaburzenie neurorozwojowe, które ma niemal dwa i pół wieku historii, a w oficjalnych klasyfikacjach medycznych znajduje się od ponad
40 lat. Oczywiście znajdziemy je również w obecnie obowiązujących – DSM-5 i ICD-11. Ignorowanie tego faktu i przekonanie, że ADHD jest jedynie wymówką dla złego wychowania, jest więc nie tylko bezrefleksyjnym powtarzaniem stereotypów i narosłych przez lata mitów wokół ADHD; jest po prostu niezgodne z nauką. I oczywiście doskonale wiemy, że nie brakuje ludzi, którzy w takim momencie uruchamiają swoistą klauzulę sumienia, która każe im wierzyć, że jeśli nauka stoi w sprzeczności z ich przekonaniami, to tym gorzej dla… nauki. Jesteśmy jednak w poważnym piśmie, a nie na kolejnym internetowym forum, więc możemy trzymać się naukowych faktów i wyników badań, a te nie pozostawiają pola do dyskusji. I tak, ADHD wynika z funkcjonowania mózgu, a nie z braku dyscypliny czy złych wychowawczych nawyków. Ba, surowe wychowanie może wręcz pogłębiać trudności związane z emocjami i impulsywnością, które są charakterystyczne dla tego zaburzenia. Badania jednoznacznie potwierdzają, że u podstaw ADHD leży neurologia i genetyka. Co więcej, ADHD jest rozpoznawane z dużą pewnością – według statystyk, jego rozpoznanie plasuje się na drugim miejscu pod względem wiarygodności wśród wszystkich diagnoz psychiatrycznych. Jeśli więc ktoś kwestionuje istnienie ADHD, równie dobrze może stwierdzić, że jest zbyt wiele diagnoz takich jak depresja, choroba dwubiegunowa czy schizofrenia, które mają znacznie mniejszą niepewność rozpoznania.
W każdej populacji są osoby z ADHD
Wbrew wielokrotnie powtarzanym mitom na temat ADHD, częstość jego występowania na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat utrzymuje się na stałym poziomie. Wynika to bezpośrednio z faktu, że ADHD jest zaburzeniem neurobiologicznym o wysokiej dziedziczności. Inaczej mówiąc, jest związane z czymś, na co nie mamy wpływu – z genetyką i mechanizmami rozwoju mózgu (stąd przyporządkowanie do zaburzeń neurorozwojowych). Warianty gen...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
Dołącz do 50 000+ czytelników, którzy dbają o swoje zdrowie psychiczne
Otrzymuj co miesiąc sprawdzone narzędzia psychologiczne od ekspertów-praktyków. Buduj odporność psychiczną, lepsze relacje i poczucie spełnienia.
