Czy zachowania ludzi są w jakimś zakresie uwarunkowane biologicznie? Próbę odpowiedzi na to pytanie podjęła genomika – nauka badająca, jak geny i białka wpływają na budowę i czynności żywych komórek. Zmierza ona do poznania pełnego zapisu genetycznego człowieka. Psychologów w genomice interesuje poszukiwanie i identyfikowanie genów wpływających na to, jak zachowują się ludzie. Jakkolwiek badania molekularne w tej dziedzinie rozpoczęły się stosunkowo niedawno, bo mniej więcej w połowie lat 90. dwudziestego wieku, to w krótkim czasie przyniosły pierwsze wyniki.
Polimorfizm, czyli różnice genetyczne w obrębie genu, obejmuje między innymi obecność alleli o różnej liczbie nukleotydów (podstawowych cegiełek, z których zbudowane są kwasy nukleinowe), co objawia się ich różną długością, a to z kolei wiąże się z różnicami w funkcjonowaniu człowieka. Wykazano na przykład, że istnieje związek między długością alleli w genie DRD-4, znajdującym się w receptorze dopaminy, a poziomem dopaminy i określonymi cechami temperamentu, osobowości czy występowaniem niektórych zaburzeń zachowania.
W zakończonych ostatnio badaniach, ja i moi współpracownicy odkryliśmy związek polimorfizmu w genie DRD-4 z cechą temperamentu zwaną reaktywnością emocjonalną (osoby z tą cechą silnie reagują na bodźce emocjonalne, są zatem wrażliwe i mało odporne na emocje). Badaniami objęliśmy mężczyzn określanych jako skrajnie reaktywni emocjonalnie i aktywni. Od każdego pobieraliśmy próbkę nabłonka...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
