Fobie –
 lęki nieproporcjonalne

Zdrowie i choroby Praktycznie

Fobia - z greki phobos, z łaciny phobia - oznacza strach, lęk. Mówi się, że przedmiotem fobii może stać się wszystko: zwierzę, sytuacja, drugi człowiek. Skąd się biorą fobie? Czy czasami mogę one być nam przydatne?

PONIŻSZY TEKST POCHODZI Z KSIĄŻKI "O LĘKU BEZ STRACHU. JAK SIĘ BAĆ TYLE, ILE TRZEBA". NA NASZYM LETNIM KIERMASZU KSIĄŻKA Z AŻ 70 % RABATEM.

POLECAMY

MOŻESZ ZAMÓWIĆ JĄ SAMODZIELNIE TYLKO 8,97 ZŁ, LUB W PAKIETACH, TAKŻE Z WIELKIMI RABATAMI. PEŁNA OFERTA POD TEKSTEM.

Jeśli lęk staje się tak silny, że zaczynamy unikać pewnych miejsc, rezygnujemy z codziennych udogodnień (np. windy, supermarketu), nie rozwijamy się zawodowo (bo często trzeba by latać samolotem albo przenieść się do biura na ostatnim piętrze wieżowca), może to oznaczać, że cierpimy na co najmniej jedną z odmian fobii. Według DSM-V, najnowszej międzynarodowej klasyfikacji chorób psychicznych, fobia to lęk „ponad proporcję” w stosunku do zagrożenia, występujący przez co najmniej pół roku.

Oksfordzki podręcznik psychiatrii podaje, że ponad 11 procent populacji cierpi w pewnym momencie swojego życia na jakiś rodzaj fobii. Psychologowie dzielą fobie na trzy grupy: fobie specyficzne (np. lęk wysokości, lęk przed pająkami czy wężami), fobie społeczne (ekstremalny lęk przed oceną) oraz agorafobię, która – wbrew powszechnej opinii – nie jest lękiem przed otwartymi przestrzeniami.

Skąd się biorą fobie

Lars-Göran Öst, autorytet z dziedziny zaburzeń lękowych, wyjaśnia: z różn...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI