Niektórzy ludzie nie mają sumienia.
Wszyscy tacy bywamy, szczególnie gdy sumienie dyktuje nam coś innego niż nasze własne interesy. U ludzi kierujących się wyłącznie własnym dobrem brak sumienia jest stanem permanentnym. Co gorsza, takie postawy przestają nas dziwić, a postępujący w ten sposób budzą nie tylko niechęć, ale także coś w rodzaju podziwu, a przynajmniej zrozumienia (że tak być „musi”).
Sumienie gryzie.
Coraz rzadziej. Nawet samo sformułowanie brzmi trochę anachronicznie, niczym rumak ognisty albo kajet pensjonarki. Żyjemy w czasach rosnącej permisywności (nawet w Wigilię można już jeść mięso). Miarkowanie swoich pragnień przestaje być cnotą. Wiele zachowań niegdyś niemoralnych uważanych jest dzisiaj po prostu za zaburzenia (np. nie ma już obżarstwa, są tylko zaburzenia jedzenia) albo problemy społeczne, k...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
