Antropologowie badający kultury prymitywne zaobserwowali w jednej z wiosek w Papui Gwinei interesujący zwyczaj: otóż codziennie wszyscy mieszkańcy wioski zbierali się i opowiadali sobie sny z minionej nocy, starając się zrozumieć ich znaczenie. Sądzili bowiem, że sen każdego z nich może zawierać przesłanie ważne dla wszystkich. Z kolei z Biblii znamy słynną interpretację snu o siedmiu tłustych i siedmiu chudych krowach. Miała ona niezwykle poważne konsekwencje dla śniącego (faraona) i dla interpretatora.
Badania nad fizjologią snu wykazały, że każdy z nas śni co noc przez około półtorej godziny. Można więc powiedzieć, że w ciągu naszego życia przez około cztery lata tylko śnimy sny! Co więcej, wspomniane badania przeprowadzone w latach 60. wykazały, że odpowiednia porcja czasu, w którym śnimy, jest wręcz konieczna dla utrzymania w równowadze naszego życia emocjonalnego i umysłowego. Można zatem powiedzieć, że sny stanowią ważną część obronnego i regulacyjnego systemu człowieka. W ten sposób badania potwierdziły założenia Zygmunta Freuda, twórcy psychoanalizy i autora fundamentalnej pracy „Interpretacja snów” (1900), dotyczące podwójnej funkcji śnienia: jako strażnika naszego snu i jako zaworu bezpieczeństwa dla naszych niespełnionych lub odrzuconych pragnień.
Teoria snów Freuda jest ściśle związana z podstawowymi założeniami psychoanalizy, zwłaszcza tymi, które dotyczą zjawisk i procesów nieświadomych, znaczenia pierwotnych impulsów i popędów, szczególnie seksualnych i agresywnych. Również Carl Gustav Jung, Alfred Adler i Fritz Perls przyjęli tezę, że każdy sen zawiera jakieś przesłanie, wiadomość czy wskazówkę. Sny mówią nam to, czego nie wiemy, lub mówią nam o czymś, z czego tylko do pewnego stopnia zdajemy sobie sprawę. Pokazują przy tym znaczenie tych spraw i przykuwają naszą uwagę. Można więc powiedzieć, że sny są psychologiczną ekspresją ważnych, czy wręcz podstawowych dla jednostki głębokich dylematów, konfliktów i emocji.
Freud rozróżnił jawną, manifestowaną część snu, czyli to, co po przebudzeniu jesteśmy w stanie zapamiętać i opowiedzieć, oraz część ukrytą, latentną, która stanowi rzeczywiste znaczenie marzenia sennego. Wewnętrzna cenzura, choć nieco osłabiona, w czasie snu dalej działa i nie dopuszcza, aby do naszej świadomości (czyli do jawnej, zapamiętanej części snu) przedostały się treści zagrażające. Mogą to być różnego rodzaju seksualne lub agresywne pragnienia, dręczące wspomnienie o doznanym upokorzeniu, przerażenie związane z dojmującym uczuciem pustki i opuszczenia, bolesnej straty itp. Te pierwotne impulsy, pragnienia i doznania muszą zostać zaszyfrowane. Inaczej zakłóciłyby nasz sen, a...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
