Dobrze jest być osobą przedsiębiorczą – wszyscy zapewne zgodzimy się z tym truizmem, ale kto z nas stara się być przedsiębiorczy albo uczy tego swoje dzieci? Tymczasem warto kształcić postawę przedsiębiorczą u dzieci i młodzieży już od najmłodszych lat. Ułatwi im to funkcjonowanie w dorosłym życiu. Jak uczyć dzieci przedsiębiorczości? Dotychczasowy sposób nauczania, nastawiony na jednostronny przekaz informacji, nie jest dobrym rozwiązaniem. Potrzebne są nam nowe techniki, służące aktywizowaniu postawy przedsiębiorczej, zachęcaniu do kreatywności w myśleniu i uczenia się na własnych błędach.
Szkoła mało kreatywna
O rozwoju gospodarczym decyduje funkcjonowanie przedsiębiorstw, dlatego Unia Europejska promuje przedsiębiorczość. Adresatami tych działań promocyjnych są głównie osoby młode, bo jak wynika ze statystyk, to właśnie one najczęściej zakładają własne firmy. Liczne zachęty, programy aktywizacyjne, przyznawane dotacje i wsparcie dla młodych przedsiębiorców powoli przynoszą efekty. Coraz więcej młodych pragnie rozpocząć pracę na własny rachunek, choć wciąż jest ich niewielu. Z drugiej strony, w obecnych czasach nie tylko od prywatnych przedsiębiorców wymaga się inicjatywy i postawy przedsiębiorczej. Osoby zarządzające firmami niekoniecznie są ich właścicielami czy twórcami. Nierzadko są to zatrudniani z zewnątrz menedżerowie. Dobry menedżer traktuje firmę, w której pracuje, jak swoją, bardzo angażuje się w jej zarządzanie. Minęły czasy, w których od pracownika wymagało się jedynie poprawnego wykonywania swoich obowiązków. Teraz, aby firma mogła dobrze prosperować, konieczny jest wspólny wysiłek wszystkich pracowników. Niezbędna jest przedsiębiorczość w działaniu.
Zmiany społeczno-ekonomiczne nasuwają pytanie: w jaki sposób kształcić dzieci i młodzież do obejmowania tych ról w przyszłości? Zwłaszcza że niektórzy badacze sugerują, że nauczanie przedsiębiorczości zwiększa prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu bardziej niż osiągnięcia szkolne. Obecny polski system edukacji stworzony był z myślą o absolwentach, których jedynym celem było znalezienie sobie posady w firmie, gdzie użyteczna była wiedza z konkretnej dziedziny. Nie kładziono i nadal nie kładzie się nacisku na rozwijanie kompetencji przydatnych potencjalnemu przedsiębiorcy. Szkoła rozwija myślenie analityczne, a nie kreatywne, wymaga od ucznia raczej odpamiętywania niż tworzenia nowatorskich rozwiązań. Tradycyjne nauczanie nie promuje zachowań typowych dla przedsiębiorców, takich jak: podejmowanie wyzwań i ryzyka, poszukiwanie nowatorskich rozwiązań, dążenie do samodzielności przy równoczesnym rozwijaniu kompetencji społecznych.
Klasówka z przedsiębiorczości?
Naukowcy badający naturę przedsiębiorczości nie mają pewności, czy jest to predyspozycja wrodzona, czy nabyta. I choć wiele pytań pozostaje jeszcze bez odpowiedzi, istnieje zgoda co do tego, że każdy człowiek posiada pewną dozę umiejętności przedsiębiorczych, które poprzez doświadczenia i trening może rozwijać.
Co składa się na umiejętności przedsiębiorcze? Najczęściej wymieniane w literaturze przedmiotu cechy osoby przedsiębiorczej to:
kreatywność, motywacja osiągnięć, wytrwałość, gotowość do podejmowania ryzyka, wewnętrzne umiejscowienie kontroli, wysokie kompetencje społeczne i komunikacyjne oraz pozytywne nastawienie. Osoba przedsiębiorcza potrafi dostrzec nowe rozwiązania i zastosować je mimo sceptycznego nastawienia otoczenia. Potrafi podjąć ryzyko i funkcjonować w sytuacjach niepewnych. Ma poczucie, że rezultaty jej działań zależą w głównej mierze od niej samej, a nie od warunków zewnętrznych. Potrafi nawiązywać i podtrzymywać relacje z innymi osobami, motywować je do współpracy. Osoba przedsiębiorcza wierzy, że jej działania zakończą się sukcesem, dzięki czemu ma wyższą tolerancję na porażki i nie przestaje działać, gdy napotyka trudności.
Powyższa charakterystyka opiera się na zestawie cech i umiejętności, nie ma tu mowy o konkretnej wiedzy. Zatem jak nauczać kompetencji przedsiębiorczych, skoro nie jest to wiedza teo...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
