Psychologiczne studia Piageta oparte na obserwacjach jego trojga małych dzieci są powszechnie znane w nauce. Mało kto jednak wie, że Piaget miał wielu poprzedników - psychologów i pedagogów, którzy opisywali rozwój fizyczny i umysłowy swoich dzieci. Spośród nich najciekawszą postacią był francuski pionier stosowania testów inteligencji - Alfred Binet.
Czy religia ogranicza wolność? Czy nasze wybory rzeczywiście są wolne? A jeśli tak, to czy możemy przeciwstawiać się Bogu? Na te i inne pytania odpowiada rabin Sacha Pecaric. Rabin Sacha Pecaric urodził się w Rijece (dawna Jugosławia) w 1965 roku. W latach 1985-90 studiował w Praskiej Szkole Filmowej. Kolejne siedem lat (1990-97) spędził w USA. Studiował na wydziale rabinackim Uniwersytetu Yeshiva w Nowym Jorku i filozofię analityczną na Uniwersytecie Columbia. Od 1997 do 2005 roku pracował w Krakowie dla Fundacji Ronalda S. Laudera jako dyrektor Programu Religijnego dla Polski. Jest autorem pierwszego po wojnie żydowskiego przekładu Tory na język polski. W 2004 roku, na FAMU w Pradze (Wydziale Filmowym i Telewizyjnym ASP) Sacha Pecaric obronił doktorat na temat teorii obrazu. Obecnie mieszka w Nowym Jorku. W dalszym ciągu zajmuje się działalnością wydawniczą w Polsce, w ramach założonego w 2001 roku Stowarzyszenia Pardes.
Dlaczego zdarza się, że pamiętamy coś, czego nie było? Jak powstają fałszywe wspomnienia? Czy można skazać kogoś na podstawie zeznań naocznych świadków? Jak wspomnienia poprawiają nam nastrój? O paradoksach pamięci mówi dr hab. Agnieszka Niedźwieńska. Agnieszka Niedźwieńska jest wicedyrektorem Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się badaniem pamięci autobiograficznej. Napisała m.in.: „Poznawcze mechanizmy zniekształceń w pamięci zdarzeń”.
Czym jest sekret? Czym tajemnica? Jak to się dzieje, że niektóre tajemnice równocześnie łączą i dzielą ludzi? Czego obawiają się „ludzie z kryjówek"? i czy to możliwe, aby - będąc prawym i szlachetnym - nie mieć żadnych tajemnic? To tylko część dylematów, jakie roztrząsają dr Łukasz Tischner, filozof i polonista oraz psychiatra dr hab. Bogdan de Barbaro. Dyskusję poprowadziła Dorota Krzemionka.
Czy coś, o czym zapominamy, znika na zawsze z naszej pamięci? Dlaczego, chociaż zapamiętaliśmy doskonale, że na pierwszej randce żona była w swetrze czerwonym, po latach - przywołując z pamięci ową pierwszą randkę - pamiętamy, że była ubrana w zielony sweter? Pomimo wielu badań prowadzonych nad pamięcią, nie udało się wyjaśnić wielu tajemnic z nią związanych.
Dlaczego tyjemy? Bo jemy ponad miarę. Często jednak jest to tylko skutek, a nie przyczyna przybierania na wadze. Tyjemy dlatego, że jedzenie traktujemy jako antidotum na życiowe problemy. A im więcej jemy, tym więcej stresu i problemów. Koło się zamyka, bo stosowane „cud-diety” odchudzające nie dość, że nie likwidują źródła i przyczyny stresu, to i efektu w postaci talii osy nie przynoszą...
Pedagogika - inkwizycją naszych czasów, rodzice i opiekunowie - oprawcami okrutnie ograniczającymi przyrodzoną wolność dziecka. Tak widzą rzeczywistość twórcy postmodernistycznych teorii wychowawczych. Czy to nie takie poglądy doprowadziły do tego, że dziś duża część rodziców nie ma pojęcia, jak postępować i żyć z własnymi dziećmi?
Każdy z nas ma swoją tajemnicę. Swój intymny, mały świat, dzięki któremu możemy zachować granice własnego „ja”. Intymny świat, który rozbudowujemy przez całe życie i którego zaciekle bronimy, jeśli zajdzie potrzeba. Bywa jednak, że broniąc swoich sekretów, zatracamy się. Bo nie dość, że nie zdradzamy ich nikomu, to jeszcze, by je ukryć, musimy kłamać, zmyślać, przeinaczać rzeczywistość. W takich wypadkach tajemnice, które pierwotnie budowały nasz świat, mogą go zniszczyć. Kiedy i jakie tajemnice warto zatem pielęgnować? Komu i w jakich okolicznościach je zdradzać? A co powinno zostać wiadome tylko nam?
Otwierasz oczy. Widzisz swoją sypialnię, poznajesz przedmioty, które ją ozdabiają. Zdejmujesz nogę z łóżka. Gdzie jest u licha, kapeć? Zerkasz w dół - jest. Teraz bez trudu wciskasz w niego nogę. Rzut oka na śpiącą jeszcze Twoją „drugą połowę”. Uśmiecha się przez sen. „Pora zacząć dzień” - myślisz. Ale Twój mózg, jego obszary odpowiedzialne za wzrok, już od pewnego czasu pracują na pełnych obrotach.
Przed wieloma laty w poszukiwaniu utraconego czasu udałem się na Wschód. Tam pewien rosyjski doktor po jakichś szamańskich zabiegach, którym poddawałem się ulegle, wywołał u mnie nieoczekiwane zaniechanie nawykowego palenia papierosów. Ot tak, po prostu, mijały kolejne noce i dni, a mnie do głowy nie przychodziło, że dobrze byłoby zapalić. Kiedy przyszedł czas powrotu do domu, odczułem silne pragnienie nikotyny. Pobiegłem więc do doktora i zwierzyłem mu się...
Dzisiejszego mężczyznę powinno charakteryzować siedem cnót: wyrazistość, stabilność, uważność, czułość, zdolność do konfrontacji, zdobywczość i umiejętność dbania o siebie. Mieć w sobie te cnoty, rozwijać je i pielęgnować - to sprawa niełatwa.
Mówimy często, że ktoś ma charakter lub przeciwnie - że jest go pozbawiony. Bywa, iż precyzujemy, o jaki charakter chodzi: ktoś ma dobry, złoty, kryształowy charakter, albo czarny, słaby, trudny. Charakteryzujemy w ten sposób ludzi i wydaje się nam, że rozumiemy, co się kryje za tymi stwierdzeniami. Czy aby na pewno? Z drugiej strony, naukowa psychologia nie mówi dziś nic o charakterze. Pojęcie to zniknęło z podręczników. Dlaczego? Czyżby psychologia nie doceniała charakteru lub uznała, że ludzie zatracili charakter? Nic podobnego. W czym więc kryje się - według psychologów - charakter? Czy jest on dziełem przypadku, czy zależy od nas samych?
