Nigdy nie użył wobec nas siły fizycznej, ale jego słowa tak strasznie ranią, że czasem nie mam już na to wszystko siły. Ciągle boję się, że znów coś mu nie będzie pasowało, że o coś będzie miał pretensje, że znów zrobi awanturę. Mam 19 lat, ale przez tę sytuację nie mogę żyć jak normalna dziewczyna. O wszystko muszę pytać ojca, nie mogę za późno wrócić do domu, bo boję się jego reakcji. Przez niego mam bardzo niskie poczucie własnej wartości – ciągle mi mówi, że jestem głupia i wszystko robię źle.
POLECAMY
Mama jest strasznie nerwową osobą. W moim „domu” panują gniew, złość, pretensje i wiele innych negatywnych emocji. Ja już się duszę – chciałabym się od tego uwolnić, ale nie wiem jak. Myślałam o jakiejś terapii, ale nie mam na to szans, bo mieszkam w małej miejscowości. Czuję, że sytuacja w domu niszczy mnie. Co prawda mam cudownego chłopaka, planujemy wspólne życie, ale ciągle mam jakieś lęki, obawy, chcę go kontrolować, bo nie potrafię mu w pełni za...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
Dołącz do 50 000+ czytelników, którzy dbają o swoje zdrowie psychiczne
Otrzymuj co miesiąc sprawdzone narzędzia psychologiczne od ekspertów-praktyków. Buduj odporność psychiczną, lepsze relacje i poczucie spełnienia.
