Niepewność większości z nas kojarzy się źle – niemal nikt nie lubi trwać w poczuciu niepewności. Nic więc dziwnego, że ludzki umysł został zaprogramowany w taki sposób, aby z tym nieprzyjemnym stanem sobie radzić. Człowiek poświęca wiele energii – gromadzi fakty, tworzy teorie, systemy – by przekształcić to co nieznane, w znane mu, zrozumiałe, pewne. Wciąż pracuje nad tym, aby świat w całej swej rozciągłości był mniej zaskakujący i bardziej przewidywalny. Czy słusznie? Timothy Wilson, David Centerbar, Deborah Kermer z Uniwersytetu w Virginii oraz profesor Daniel Gilbert z Uniwersytetu Harwarda – w artykule zamieszczonym w „Journal of Personality and Social Psychology” – twierdzą, że niekoniecznie. Badacze udowadniają, że świat w pełni zrozumiały staje się mniej ekscytujący i fascynujący, a żyjący w nim człowiek ma gorszy nastrój.
Jak przedłużyć przyjemność
Zgodnie z opracowanym przez Wilsona i Gilberta modelem adaptacji emocjonalnej, ludzie nadają sens i znaczenie zdarzeniom dlatego, by móc efektywnie otrząsnąć się z różnorodnych nieprzyjemnych czy traumatycznych zdarzeń. Proces taki przebiega bez naszej wiedzy i kontroli – w sposób automatyczny. Nadawanie sensu zdarzeniom pozwala je przyjąć, zaakceptować, zrozumieć, co powoduje, że przestajemy myśleć o nich intensywnie i nie wzbudzają w nas aż tak silnych, negatywnych reakcji emocjonalnych. Proces nadawania sensu zdarzeniom negatywnym ma charakter przystosowawczy i pozwala na szybki powrót do równowagi psychicznej i efektywnego funkcjonowania. Nadawanie sensu zdarzeniom negatywnym może mieć zatem zbawienny skutek. Jednak ten sam proces uruchamia się, gdy mamy do czynienia ze zdarzeniem przyjemnym – tyle że w tym wypadku zmniejs...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
