Skinnera interesowało tylko zewnętrzne, obserwowalne zachowanie organizmów. Dlatego nie zajmował się problematyką poznania, myśleniem, wyobrażeniami i pamięcią.
Nieprawda. Już w książce „About behaviorism”, wydanej w 1974 roku, Skinner sprostował te błędne opinie, wykazując, że interesuje go zarówno zachowanie
obserwowalne, jak i takie zjawiska, jak świadomość, uczucia, czy stany umysłu. Różnica, w porównaniu z psychologami o innej orientacji, polega głównie na tym, że Skinner zjawisk tych nie uważa za przyczyny zachowania.
Skinner twierdzi, że wzmocnienie negatywne i kara znaczą to samo.
Nieprawda. Jest to jeden z najczęściej popełnianych błędów, nawet przez autorów podręczników psychologii. Wzmocnienie negatywne to usunięcie lub pozbycie
się bodźca awersyjnego, czyli takiego, którego organizm chce uniknąć. Natomiast kara to zastosowanie takiego bodźca. Jeśli boli mnie głowa i biorę jakiś lek przeciwbólowy, to jest to przykład wzmocnienia negatywnego (lek usuwa ból, i zachowanie, jakim jest zażycie leku, zostaje wzmocnione, czyli zwiększa się p...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
