Nauka

Trening psychologiczny

Żałuję, że się tyle uczyłem. Żałuję czasu poświęconego na czytanie książek, które mnie nudziły, i uczenia się rzeczy, które mnie w ogóle nie interesowały.

Moja babcia żyła ponad osiemdziesiąt lat. Całe swoje życie spędziła w małym miasteczku. Była gospodynią domową. Prowadziła dom, pomagała mężowi w warsztacie, wychowywała dzieci, zajmowała się wnukami. Ciężko fizycznie pracowała. Kiedy opowiadała historie ze swojego dzieciństwa, zawsze wspominała o tym, jak bardzo chciała się uczyć. Chciała, ale nie mogła – udało jej się skończyć tylko kilka klas szkoły powszechnej, a potem musiała iść do pracy w fabryce.

Darmowa edukacja dla wszystkich dzieci, możliwość chodzenia do szkoły, uczenia się, rozwoju intelektualnego, choć wydaje się dzisiaj oczywistością, to ciągle coś nowego i naprawdę bezcennego. Cieszę się, że rodząc się w takich, a nie innych czasach, w tej, a nie innej rodzinie, dostałem od losu dar w postaci możliwości uczenia się i zaliczania kolejnych szczebli edukacji.

A jednak...

POLECAMY

A jednak, mając teraz prawie pięćdziesiąt lat i patrząc wstecz na swoje życie, żałuję, że się tyle uczyłem. Nie tego, że wybrałem takie, a...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI