MENEDŻER Z ZASADAMI

Wstęp

Wartości, jakim hołduje menedżer, znajdują odzwierciedlenie w wybranym przez niego stylu kierowania. Pełnią też funkcję nadrzędną w stosunku do odczuwanych potrzeb, nastawień i oczekiwań. – przekonuje MAGDALENA KOZIK.

Współczesnemu menedżerowi nie wystarcza już staranne wykształcenie. Musi umieć pobudzać i zachęcać podwładnych do podejmowania działań dla dobra firmy, motywować ich do samodzielnej i pożytecznej pracy. Każdy menedżer powinien więc wypracować własny styl kierowania. Ważne przy tym, aby umiał ten styl dopasować do sytuacji i stylów zachowań podwładnych.

Oczywiście, każdy menedżer – jak każdy człowiek – ma pewien specyficzny sposób postrzegania świata, rozwiązywania problemów, zachowania wobec innych ludzi. To zaś z kolei wpływa na stosowany przez niego styl kierowania. Badaniem tego rodzaju związków zajmowało się wielu badaczy. Na uwagę zasługują dociekania Czesława Nosala, który – wykorzystując teorię Junga dotyczącą sposobów odbioru i wartościowania informacji – zaproponował cztery typy intelektu menedżera: obserwator, myśliciel, pragmatyk, wizjoner.

Obserwator skupia się na faktach, pomiarach i szczegółowych danych. Interesują go detale. Jego mocną stroną jest precyzja, systematyczność i skoncentrowanie na wynikach. Słaba strona obserwatora to ograniczone spojrzenie na problem przejawiające się w pomijaniu odległych konsekwencji działania oraz niechęć do nowych pomysłów i rozwiązań.

Myśliciel wykazuje wyraźną skłonność do porządkowania świata, dobrze się czuje, gdy ma do czynienia z jasno określonymi schematami i procedurami postępowania. Typowe jest dla niego myślenie konwergencyjne, czyli ukierunkowane na osiągnięcie jednego, wcześniej założonego celu. Myśliciel sprawdzi się jako twórca planów i schematów. Chętnie też będzie poddawał ocenie działania innych menedżerów.

Pragmatyka cechuje duża aktywność poznawcza i oryginalność myślenia. Toleruje chaos i brak uporządkowania. Pragmatyk działa w oparciu o emocje i nastroje, skupia się na konkretnych sytuacjach i krótkoterminowej perspektywie. Wiąże się z tym wyraźna tendencja do fragmentarycznego i subiektywnego odbioru rzeczywistości oraz skłonność do manipulowania faktami. Pragmatycy to menedżerowie, którzy dobrze radzą sobie w nowych i nieznanych sytuacjach organizacyjnych. Dlatego lubią inicjować różne przedsięwzięcia, traktując je jako wyzwanie.

Wizjonera charakteryzuje dywergencyjny (wielokierunkowy) styl myślenia, z wysokim poziomem oryginalności i metaforyczności. Jego otwarty umysł nieustann...

Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.



 

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI