Podczas seminarium poświęconego naukom Johna Maina, zmarłego w 1982 roku benedyktyńskiego mnicha, wiele mówiono o tym, że współczesny człowiek chciałby medytować, ale nie ma czasu, bo jest zbyt zajęty. Wtedy Tenzin Giaco, Dalajlama XIV, opowiedział historię o nauczycielu i uczniu. Pewnego razu nauczyciel, by zachęcić ucznia, powiedział, że jeśli będzie ładna pogoda, wybiorą się na piknik. Kilka dni później uczeń spytał: „Jest ładny dzień, czy pójdziemy na piknik?”. Nauczyciel odpowiedział: „Może innym razem, teraz jestem zbyt zajęty”. Minęło wiele czasu. Któregoś dnia uczeń zobaczył ludzi niosących zwłoki na spalenie. Nauczyciel zapytał go: „Co się dzieje?”. Uczeń odpowiedział: „Jakiś biedny człowiek idzie na piknik”.
Jonh Main OSB pragnął ożywić ducha kontemplacji we współczesnym świecie. Zainspirowany medytacją w hinduizmie, postanowił poszukać podobnej formuły w chrześcijaństwie. I znalazł ją we wczesnej tradycji monastycznej, u Ojców Pustyni i u Jana Kasjana, który był mistrzem św. Benedykta, a także w późniejszej tradycji Kościoła. Main nauczał, że medytacja czy kontemplacja (słów tych często używa się zamiennie, choć nie do końca słusznie) nie jest czymś zarezerwowanym tylko dla grona wybranych, szczególnie poświęconych Bogu, ale jest dostępna dla każdego, kto zechce poświęcić na to codziennie, rano i wieczorem, około 30 minut. Twierdził, że jeśli będziemy systematycznie medytowali, to już po kilku tygodniach odczujemy pozytywne zmiany, takie jak wewnętrzny spokój, lepsza koncentracja i głębsze relacje z Bogiem, z ludźmi i ze światem. A po kilku miesiącach zmian tych doświadczą także osoby z naszego otoczenia.
Z inspiracji o. Maina powstała Światowa Wspólnota Medytacji Chrześcijańskiej (The World Community for Christian Meditation). Prowadzi ją dziś o. Laurence Freeman, który towarzyszył Mainowi w zakładaniu pierwszych ośrodków medytacyjnych. Wspólnota jest klasztorem ludzi podążających różnymi ścieżkami życia, ale zjednoczonych praktyką modlitwy kontemplacyjnej. Nic nie jednoczy bardziej niż modlitwa. Ludzie modlący się są zdumieni sposobami, w jakie Bóg objawia się nam przez inne religie, przez Słowo wcielone w Jezusie. Chrześcijanie praktykujący medytację spotykają się w domach prywatnych, klasztorach, domach parafialnych, szkołach, więzieniach i wielu innych miejscach. Różnorodne grupy medytacyjne inspirowane nauką Maina i wczesną tradycją monastyczną, szczególnie benedyktyńską, łączy wspólne wołanie: Maranatha! (Przyjdź Panie!, Przyjdź Panie Jezu!). Na świecie istnieje 27 centrów medytacji chrześcijańskiej i ponad 1000 grup medytacyjnych, które praktykują medytację według nauki
o. Maina.
Czas się wypełnił
W medytacji człowiek spotyka się z samym sobą. To doświadczenie może być trudne i bolesne, tym bardziej że jest także wezwaniem do wewnętrznej przemia...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
