W ramach niektórych praktyk kontemplatywnych wyraża się w modlitwie następującą intencję: „aby spotkały nas takie trudności, które spowodują, że nasze serce prawdziwie otworzy się ze współczuciem”. Warto rozwijać wdzięczność za trudności i przeciwności, które przynosi nam życie. W szczególności dobrze uświadamiać sobie, czego nauczyła nas trudna sytuacja i zauważać korzyści z niej wynikające. Bo jak to już 800 lat temu wyraził perski mistyk i poeta Rumi, „to przez nasze rany światło przedostaje się do wnętrza”. Zbliżona idea została opisana przez współczesnych badaczy Richarda Tedeschi i Lawrence’a Calhouna jako tzw. wzrost potraumatyczny, czyli wszelkie pozytywne zmiany, jakie dokonują się w kimś, kto próbuje poradzić sobie z następstwami traumatycznych wydarzeń życiowych. Badania pokazują, że ludzie rzeczywiście odnajdują różne pożytki z przechodzenia przez bolesne i traumatyczne wydarzenia, na przykład przewartościowują cele, odnajdują sens życia, stają się lepszą osobą i zyskują nowe umiejętności. Jeśli potrafią znaleźć jakieś dary z przeciwności, cechują się lepszym zdrowiem i dobrostanem niż ci, którzy tego nie potrafią, a korzystny efekt utrzymuje...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
