Choroby, które spędzają sen z powiek

Kiedy opadną powieki, a umysł otulą ciemności nocy, organizm zasypia. Tempo bicia serca zwalnia. Puk... puk... kilka do kilkunastu uderzeń mniej na minutę. Krew coraz spokojniej przelewa się przez naczynia, docierając do uśpionych komórek i tkanek. W tym stanie nie potrzebują już tak wiele składników odżywczych i tlenu, jak w czasie aktywnej pracy w ciągu dnia. Oddech staje się zatem płytszy. Płuca rzadziej nabierają powietrza. Wdech... i wydech. Wszystko spowalnia. Skóra wydziela ciepło, pozbywa się jego nadmiaru, ponieważ organizm nie potrzebuje go w tym momencie tak wiele. Mięśnie tracą napięcie, stają się wiotkie. Ciało się rozluźnia, a kończyny – ręce, nogi, ale też głowa poddają się sile grawitacji i opadają swobodnie w pościeli.

W czasie snu Ziemia kręci się jakby spokojniej. Świat zwalnia bieg. I chociaż mózg nawet na chwilę nie przestaje pracować, to przełącza się na zupełnie

O