Niemiecki filozof. Zajmuje się filozofią kulturową i etyką w kontekście pytań o wpływ nauk przyrodniczych na rozumienie natury świata i człowieka w wymiarze egzystencjalnym, ideologicznym, społecznym, etycznym i prawnym. Wykłada w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Schwäbisch Gmünd. Autor licznych prac naukowych i pozycji popularnonaukowych, m.in. Sztuka Rezygnacji; Iluzja godności; Ciało ludzkie jako plac budowy; Pochwała zdrady; Ekscesy; Śmierć bez Boga.
Trzeba przyznać, że śmierci nie wypieramy dziś już z takim zapałem jak w minionych czasach. Ale jest to tylko część prawdy. Bo nawet jeśli kostucha bywa częstym tematem naszych rozmów, to większość ludzi nadal zachowuje się tak, jakby ich życie miało trwać wiecznie. Śmierć zdaje się być nieszczęściem, które w pierwszej kolejności dotyka innych.
Uwikłani jesteśmy w odwieczny konflikt między pragnieniem stabilności i bezpieczeństwa w relacji a potrzebą zmian i nowych doświadczeń. Co jakiś czas w długoletnim związku do głosu dochodzą utajone pragnienia i potrzeba zdrady. Czy to oznacza koniec relacji? Czy może prawdziwą trucizną jest próba utrzymania jej status quo mimo wewnętrznych przemian partnerów?
