Historia Kamar az-Zamana jest długa i opowiadanie jej zajęło Szeherezadzie kilka nocy. W dziewięćset sześćdziesiątej szóstej mówiła o tym, jak ojciec czternastoletniego Kamara sprawdzał pobożnego derwisza, którego podejrzewał, jak się okazało niesłusznie, o seksualne pożądanie pięknego dziecka. Uroda dzieci, a miał jeszcze córeczkę, napawała go lękiem. Dlatego trzymał je w ukryciu. Z pomocą żony dbał o ich edukację. Nikogo, prócz rodziców, nie widywały. Debiut Kamara na bagdadzkim bazarze, gdzie ojciec miał sklep, wywołał powszechną admirację jego urody. A wspomniany derwisz, wpatrzony w dziecko, wprosił się do kupca w gościnę. Konflikt między potrzebą przestrzegania prawa gościnności a obawą, że syn zostanie wykorzystany seksualnie przez pobożnego gościa, rozwiązał ojciec w zaskakujący sposób. Wystawił derwisza na próbę. Ulokował gościa w pokoju z synem. Polecił mu spełniać wszystkie życzenia derwisza i zapewnił go, że będzie z ukrycia o...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
