Szeherezady test na pedofilię

Opowieść Szeherezady o Kamarze az-Zamanie i próbie derwisza

Historia Kamar az-Zamana jest długa i opowiadanie jej zajęło Szeherezadzie kilka nocy. W dziewięćset sześćdziesiątej szóstej mówiła o tym, jak ojciec czternastoletniego Kamara sprawdzał pobożnego derwisza, którego podejrzewał, jak się okazało niesłusznie, o seksualne pożądanie pięknego dziecka. Uroda dzieci, a miał jeszcze córeczkę, napawała go lękiem. Dlatego trzymał je w ukryciu. Z pomocą żony dbał o ich edukację. Nikogo, prócz rodziców, nie widywały.

Debiut Kamara na bagdadzkim bazarze, gdzie ojciec miał sklep, wywołał powszechną admirację jego urody. A wspomniany derwisz, wpatrzony w dziecko, wprosił się do kupca w gościnę. Konflikt między potrzebą przestrzegania prawa gościnności a obawą, że syn zostanie wykorzystany seksualnie przez pobożnego gościa, rozwiązał ojciec w zaskakujący sposób. Wystawił derwisza na próbę. Ulokował gościa w pokoju z synem. Polecił mu spełniać wszystkie życzenia derwisza i zapewnił go, że będzie z ukrycia obserwował rozwój zdarzeń. Jeśli derwisz zachowa się niecnie, ojciec nadejdzie z odsieczą i, dosłownie, utnie mu głowę. Szeherezada szczegółowo opisała, jak chłopię nagabywało derwisza. I jak derwisz szukał ucieczki w modlitwie. Sporą część nocy ojciec dochodził pewności, że derwisz przebrnął przez próbę jako człowiek cnotliwy.

Nadopiekuńczość rodziców

Baśń mówi o szczególnym przykładzie nadopiekuńczości. Lęk rodzica może powodować przewlekłe ograniczanie zaspokajania ważnych potrzeb dziecka. W tej opowieści ojciec uniemożliwił dzieciom kontakty z rówieśnikami i z dorosłymi spoza najbliższej rodziny. Drastycznie ograniczył społeczne pobudzanie rozwoju. Nieoczekiwane wystawienie dziecka na ryzyko uwiedzenia, w warunkach wątpliwego zapewnienia mu bezpieczeństwa przez podglądanie, skłania do refleksji nad nieświadomymi motywami działania ojca. 

Teoria nieświadomych delegacji Helma Stierlina

Z pomocą przychodzi teoria nieświadomych delegacji rodzinnych Helma Stierlina. Według niej zachowania dziecka mogą wynikać nie z jego własnych potrzeb, ale być konsekwencją potrzeb rodzica, których jest on świadom. Mogą być wyrazem nieświadomych potrzeb rodzica. Gdyby zastosować tę teorię, należałoby postawić hipotezę, że nadmierna opiekuńczość ojca wynikała z jego nieuświadomionych pobudzeń erotycznych urodą syna. Podobnie jak bliskie pewności było podejrzenie, że inny mężczyzna podziwia jego dziecko z pobudek seksualnych. Zapał dziecka w uwodzeniu dorosłego, tak żywo opisany w baśni, mógłby być też wyjaśniony potrzebą spełnienia oczekiwań ojca, które według Stierlina, chociaż nieuświadomione, mają silny wpływ na działania dziecka.

Nikt nie zajął się chyba wpływem niezrealizowanych potrzeb rodziców na upodobania kulinarne dzieci. A przyjemność jedzenia płynie z tak bardzo różniących się między sobą potraw. Nawet tak prostych jak bliskowschodni humus. Niby zawsze ten sam, a jednak tak różnorodny.