Magdalena: Romeo i Julia jako para bohaterów siejących zgorszenie?! Owszem, na liście zakazanych lektur szkolnych w Hrabstwie Hillsborough w USA znalazł się jakiś czas temu dramat wszech czasów Romeo i Julia Szekspira. Powód? Bohaterowie uprawiają seks przedmałżeński. Nawet epoka Jane Austen wydaje się mniej pruderyjna: rozwody, nieślubne dzieci były wśród arystokracji normą. Obserwuję, że w narracji „o chodzeniu ze sobą do łóżka” obowiązują ostatnio dwie skrajne ścieżki. Pierwsza: coraz więcej młodych ludzi rezygnuje z seksu lub pragnie zachować celibat do ślubu. I druga: sporo osób nie widzi problemu w tym, żeby iść do łóżka na pierwszej, drugiej lub trzeciej randce? Tutaj już obowiązują różne standardy.
POLECAMY
Robert: Trudno znaleźć w tak ustawionej narracji złoty środek. Bo złotym środkiem byłyby najróżniejsze rozwiązania, które są konsekwencją często skomplikowanych założeń: po tygodniu, po trzech miesiącach spotykania się (ujście pragnień w romantycznych początkach), a może po roku (intymność już rozpędzona), tudzież po zaręczynach – symbolu i deklaracji bycia razem? Każdy więc powinien sobie na to pytanie odpowiedzieć, uwzględniając własną hierarchię. I tu potrzebna jest samoświadomość. My, jako terapeuci, w gabinecie wychodzimy między innymi od przekonań za decyzjami odnośnie do zachowań seksualnych. Bo jeżeli uważam, że doświadczenie seksualne ma swój sens i uzasadnienie tylko po tzw. sakramentach, a moja osoba partnerska także tak myśli, to najprawdopodobniej zamknie dyskusję. Schody pojawiają się w sytuacji, kiedy mam ochotę iść z kimś do łóżka, a druga osoba niekoniecznie. Zaczynamy wówczas przeżywać wahania, wątpliwości, szczególnie gdy sygnały z drugiej strony nie są dostatecznie jasne: czy na pierwszej, czy na piątej randce? A może jednak poczekać rok albo do ślubu? Odpowiedzi zawierają się w obszarze „czy nie za szybko”, a może „po co zwlekać”, „co to mówi o mnie”, „a może za wcześnie… nie wypada?”.
Magdalena: „Nie wypada iść do łóżka na pierwszej randce, bo on cię nie będzie szanował”, tak radzą sobie od setek lat kobiety. Od tego „wypada” zależy chyba jednak najwięcej.
Robert: Poza tym mamy do dyspozycji liczne podpowiedzi z kontekstu społeczno-kulturowego. Nam może wydawać się, że odwołujemy się do jakichś pryncypiów, zasad, np. pytając kolegów czy koleżanki, czy to już czas,...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
Dołącz do 50 000+ czytelników, którzy dbają o swoje zdrowie psychiczne
Otrzymuj co miesiąc sprawdzone narzędzia psychologiczne od ekspertów-praktyków. Buduj odporność psychiczną, lepsze relacje i poczucie spełnienia.
