Maria Król-Fijewska, psycholog i psychoterapeutka
Nie zawsze łatwo jest wspierać bliskie osoby. Ktoś, komu przydarzyło się coś przykrego, rzadko jest biednym kotkiem, bywa wściekłym tygrysem albo kolczastym jeżem. Poniżony w pracy, z naruszonym poczuciem własnej wartości, może czuć pokusę, by choć kawałek odpowiedzialności przypisać najbliższej osobie. I wplątać ją w trudne uczucia, których sam doświadcza.
POLECAMY
Jeśli już wiemy, z czym najbliższa osoba ma kłopot, to często przychodzi nam do głowy konstatacja: gdyby wtedy tego nie zrobił, to teraz nie miałby kłopotów. Typowa małżeńska sytuacja: przychodzi mąż do domu i opowiada, co mu w pracy zrobili. A żona mówi: „Widzisz, gdybyś nie był taki, nie robił tego, toby tak nie było”. Doprawdy, wyzwaniem jest wspierać osobę, która jest nieszczęśliwa i sama się do tego przyczyniła.
Albo stanąć po stronie osoby, która nie ma racji.
Jak to robić? Czasem pomaga zmiana perspektywy. Wyobrażam sobie, że to ja jestem na miejscu męża – czego bym wtedy oczekiwała? Trzeba być po stronie człowieka, niekoniecznie akceptując jego działania, czyli rozumieć, co przeżywa, i współczuć mu, bo niezależnie od tego, czy sam jest autorem nieszczęścia, to go boli. Gdy partner czuje, że jesteśmy po jego stronie, często sam dochodzi do wniosku: gdybym nie zrobił tego czy owego, toby tak nie było.
Inną, niekoniecznie korzystną, reakcją na trudności partnera są rady: „Mówiłam ci już dawno, że powinieneś… Po prostu powiedz mu wprost. Co za problem?”. A właśnie dla partnera to jest problem. Jako terapeuci często mówimy, że musimy działać „w układzie odniesienia klienta”. Nie ma sensu, bym z mojej perspektywy mówiła mu, co ma zrobić, bo gdyby był w stanie, to dawno by to zrobił. To są moje pomysły, a on musi wymyślić swoje.
Często mamy pokusę, by umniejszać problem partnera, zaprzeczać jego uczuciom. Mówimy: „Czym się tak przejmujesz? Robisz z igły widły”. Albo stwierdzamy: „Mnie by to wkurzyło, a nie martwiło”. A przecież uczucia partnera mają sens. Możemy ich nie rozumieć, ale nie powinniśmy ich negować. Powiedzmy: „Widzę, że jest ci...
Pozostałe 80% artykułu dostępne jest tylko dla Prenumeratorów.
