Przeczytaj - i pobierz jeśli masz ochotę - obszerny fragment książki:

"Pomysł napisania tej książki zrodził się wiele lat temu, gdy zdarzyło mi się pracować w pewnej wiejskiej szkole, w której brakowało materiałów dydaktycznych. Zostałam tam zatrudniona jako nauczycielka dziesięciorga dzieci uważanych za „emocjonalnie upośledzone”. Wydawało mi się, że dziesięcioosobowa klasa stwarza komfortowe warunki do nauczania, podobał mi się też pomysł pracy ze ściśle określonym i wyodrębnionym gronem dzieci. Do tej pory uczyłam niepełnosprawnych uczniów w dobrze wyposażonej sali i lubiłam tam pracować, nie mogłam jednak sobie odmówić możliwości podjęcia nowego wyzwania. (Kurator oświatowy wyraźnie odetchnął z ulgą, gdy zaakceptowałam tę propozycję, podobnie jak inny nauczyciel, którego kandydatura była także brana pod uwagę). Wyjęłam swoje książki, przejrzałam notatki dotyczące klasy, które zostawił mój poprzednik, przekartkowałem katalogi pomocy edukacyjnych, marząc o tych wszystkich materiałach, które zamówię, i pomyślałam, że jestem przygotowana do nowego zadania. Czy mogło się okazać trudne?

Spotkanie z rzeczywistością było jak uderzenie obuchem w głowę. Moja klasa szkolna mieściła się w malutkiej przyczepie kempingowej bez klimatyzacji. Książki okazały się przestarzałe, pieniędzy nie było dosłownie na nic. Do moich stałych obowiązków należało nadzorowanie autobusu szkolnego oraz wspólne spożywanie posiłków z uczniami, byłam też odpowiedzialna za organizowanie zajęć gimnastycznych, ćwiczeń z wychowania plastycznego oraz muzyki. Jedyna przerwa, którą miałam raz w tygodniu, trwała trzydzieści minut i przeznaczona była na zajęcia w bibliotece. Pierwsze tygodnie były po prostu szalone. Ołówków używano jako broni, ławki zostały poprzewracane, a pogniecione kartki z zadaniami dla uczniów walały się po całej klasie. Dzieci obdarzone były gwałtownymi temperamentami, a głosy miały bardzo donośne. Jeden z uczniów wrzucił nawet przez okno cegłę do klasy. Każdego dnia ustawialiśmy się w klasowym kręgu po to, by ci uczniowie, którzy wcześniej zachowywali się niegrzecznie i niewłaściwie, występowali z niego jeden po drugim do czasu poprawy zachowania. Dzieciaki nie potrafiły przestać gadać, uciszyć się, by słuchać, przyjmować jakąkolwiek krytykę czy skupić uwagę na mnie choćby przez minutę.

Powoli zaczęłam rozumieć, że muszę wykorzystać największe atuty, którymi dysponowałam jako nauczycielka, by do tych dzieci dotrzeć. Nie miałam ani wojskowego doświadczenia, jak mój poprzednik, ani nawet jego fizycznej postury (byłam najwyżej w połowie tak duża jak on). Ale wkrótce odkryłam, co przemawia do tych dzieci: uwielbiały słuchać opowiadań i zachowywały się bardzo cicho, gdy im czytałam. Cisza! Zaczęłam więc pisać dla nich opowiadania. Wplatałam w nie ich problemy, sprawy i troski. Używałam ich imion, a także ilustrowałam teksty śmiesznymi rysunkami. Dzieci zaczęły wyczekiwać lekcji zachowań społecznych, bo odkryły, że są interesujące i mają dla nich jakieś znaczenie. Uczyłam moich uczniów, co to znaczy spokojnie siedzieć, ustawiać się w kolejce do drzwi, podnosić rękę, by móc coś powiedzieć, oraz innych zachowań, które są naturalne dla pozostałych uczniów. Poza tym musiałam jeszcze odnieść się do problemów z nauką, spraw dotyczących rodziny, zawieszeń w prawach ucznia za złe zachowanie, właściwej postawy oraz dojrzewania.

Nauczanie dzieci „emocjonalnie upośledzonych” okazało się w końcu jednym z moich ulubionych zadań w karierze nauczyciela. Pisarz i artysta, których w sobie miałam, eksplodowali wraz z szansą dokonania zmian. Mogłam dać moim uczniom to, czego potrzebowali tu i teraz, ponieważ każdą z lekcji przygotowywałam dla nich wieczorem poprzedniego dnia. W ciągu pierwszego roku uczniowie i ja związaliśmy się ze sobą i razem doszliśmy do tego, jakie oczekiwania mamy wobec siebie. Kolejny rok okazał się jeszcze lepszy. Moi uczniowie osiągali sukcesy zarówno w nauce, jak i w życiu społecznym. Aby praktykować umiejętność prowadzenia rozmów, zatrudniliśmy do pomocy ich rówieśników z innych klas. Przygotowaliśmy przedstawienie teatralne. Organizowaliśmy wycieczki na łono natury. Stopniowo zaczęłam odczuwać, że moi uczniowie pragną społecznej akceptacji i powoli uzyskują kontrolę nad swoim zachowaniem. Nie twierdzę, że dokonałam jakichś cudów, lecz szczerze wierzę, że udało nam się dotrzeć do tego, co było ważne dla tych dzieci. Dzięki cierpliwości, humorowi, VV tej książce a szczególnie naszej wytrwałości, udało mi się przygotować materiały do nauki podstawowych umiejętności społecznych, które pojawiły się w pierwszym wydaniu książki Kształtowanie umiejętności społecznych u dzieci z trudnościami wychowawczymi. Kiedy przeglądałam tę książkę na potrzeby drugiego wydania, byłam zaskoczona, że tak wiele umiejętności, których sposób zdobycia wcześniej opracowałam, nadal ma tak wielkie znaczenie. Dziś dzieci mają telefony komórkowe, odtwarzacze MP3, komputery, szkoły są wyposażone w sale komputerowe, w klasach funkcjonują interaktywne tablice i odtwarzacze DVD. Dzieci to jednak zawsze dzieci i w dalszym ciągu chcą być akceptowane przez innych. Zwłaszcza dzieciom, które mają specjalne potrzeby wychowawcze, należy przekazać, jak mogą to osiągnąć. Dzieci muszą rozumieć, jak działa autorytet. Potrzebują przyjaciół. Muszą wiedzieć, jak zachowywać się w różnych miejscach i okolicznościach, by być akceptowane.Pewne rzeczy nigdy się nie zmieniają."

Rodzaj literatury: Podręcznik psychologii behawioralnej dla nauczycieli i terapeutów
Przeznaczenie: Do pracy z dziećmi w wieku 6-12 lat
Wydawca: Wydawnictwo CTB
Format: 28,0 (wys.) x 21,7 (szer.)
Wydanie: Wydanie pierwsze (w języku polskim)
Liczba stron: 446
ISBN: 978-83-64160-00-4
Okładka: Miękka

NOTA OD WYDAWCY:
Ta przygotowana ze szczególną starannością merytoryczną książka "Kształtowanie umiejętności społecznych u dzieci z trudnościami wychowawczymi” oferuje nauczycielom, terapeutom, a także szkolnym wychowawcom 164 gotowe do wykorzystania lekcje i wraz z przystosowanymi do kopiowania arkuszami ćwiczeń ma pomóc dzieciom w zapoznaniu się z pożądanymi zachowaniami społecznymi oraz w nabywaniu podstawowych umiejętności społecznych.

Każda z lekcji zawartych w książce koncentruje się na wybranej umiejętności społecznej, prezentując realistyczne sytuacje, z którymi uczniowie spotykają się w życiu codziennym. Daje to nauczycielowi doskonałe narzędzie do nauczania dzieci myślenia i zastanowienia się nad tym dlaczego konkretna umiejętność społeczna jest ważna. Ćwiczenia praktyczne, które towarzyszą każdej z lekcji, pomogą uczniom przemyśleć, przedyskutować i przećwiczyć wybraną umiejętność społeczną, tak w klasie jak i poza nią.

Kształtowanie umiejętności społecznych dla dzieci z trudnościami wychowawczymi koncentruje się na trzech obszarach istotnych w rozwoju społecznym uczniów w młodszych klasach szkolnych:
1) AKCEPTOWANIE ZASAD I AUTORYTETU W SZKOLE - Zrozumienie roli nauczyciela, zasady i obowiązki w klasie, rozwiązywanie problemów.
2) RELACJE Z RÓWIEŚNIKAMI - Uczenie się i współpraca z innym, zawieranie oraz utrzymywanie znajomości.
3) ROZWIJANIE POZYTYWNYCH ZACHOWAŃ SPOŁECZNYCH - Zrozumienie szkolnych sytuacji, porozumiewanie się domownikami, etykieta codzienna.

Biogram autorki:

DARLENE MANNIX przez ponad dwadzieścia lat pracowała jako pedagog, ucząc dzieci z różnymi upośledzeniami, w tym dzieci z trudnościami w nauce, emocjonalnie upośledzone, z zaburzeniami językowymi oraz z zespołem różnych zaburzeń jednocześnie. Otrzymała tytuł licencjata nauk ścisłych na Uniwersytecie Taylora oraz tytuł magistra w zakresie nauczania dzieci z trudnościami w nauce na Uniwersytecie Stanowym w Indianie. Wielokrotnie przemawiała na różnych konferencjach edukacyjnych, w tym na Radzie Dzieci Wyjątkowych (The Council for Exceptional Children), jest autorką wielu książek, m.in. Life Skills Activities for Special Children (wyd. Jossey-Bass, 1991), Social Skills Activities for Secondary Students with Special Needs ( Jossey-Bass, 2001) oraz Writing Skills Activities for Special Children ( Jossey-Bass, 2001). Obecnie pracuje jako nauczycielka czytania pierwszego stopnia w szkole Indian Trail Elementary School in La Porte w Indianie.

Recenzje:

1) „To drugie, niecierpliwie wyczekiwane wydanie książki Darlene Mannix nie rozczarowuje! Każde z ćwiczeń ma jasny cel, racjonalne uzasadnienie, zawiera praktyczne pomysły oraz niezależny, gotowy do powielenia arkusz ćwiczeń, które uczniowie powinni wykonać. Arkusze mogą zabrać do domu, by pomóc rodzicom wzmacniać i stosować pożądane zachowania społeczne w arunkach domowych.” – KAYE OTTEN, dr. filozofii, specjalistka z zakresu psychologii behawioralnej oraz autyzmu - Lee’s Summit.

2) „Oferuje nauczycielom młodszych klas szkolnych wszechstronny program społeczno-emocjonalny (…) Ta książka musi znaleźć się na półce każdego nauczyciela!” – NICK ELKSNIN, dr. filozofii, NCSP, Learning and Evaluation Resources oraz LINDA K. ELKSNIN, dr. filozofii, emerytowana profesor, autorzy książki Nauka umiejętności społecznych i emocjonalnych w szkole i w domu” - The Citade.

3) „Wspaniałe źródło dla wszystkich nauczycieli, szczególnie nowych, oraz dla ich mentorów. Wszechstronny wybór zagadnień odnosi się do rzeczywistych, złożonych relacji społecznych napotykanych w szkole i każdej innej zbiorowości.” – CHRIS SCHNIEDERS, dr. filozofii , dyrektor szkolenia nauczycieli - Frosting Center.