Holenderskiego psychologa Willema Wagenaara spotkałem po raz pierwszy w latach siedemdziesiątychna konferencji poświęconej podejmowaniu decyzji. Wygłosił na niej referat dotyczący wyboru strategii w prostych grach typu „orzeł i reszka”. Wystąpienie mnie rozczarowało. Było trudne i nudne.
Smutek jest jednym z uczuć i każdemu z nas w jakimś okresie życia towarzyszy – szczególnie wtedy, gdy wokół nas i w nas samych dzieje się coś, z czym trudno się zgodzić. W depresji jest on jak rzeka, która występuje z naturalnych brzegów i zalewa całą psychikę.
Jesteśmy istotami tyleż społecznymi, co prywatnymi. Wiele naszych zachowań, odczuć i myśli nie ma innego adresata poza samym sobą. Potrzeba prywatności obejmuje życie intymne, ciało, terytorium, nasze cechy, poglądy i opinie. Dotyczy to nie tylko ludzi. Jak zaobserwowano u małp makaki ograniczenie prywatności zmniejszało wręcz ich rozrodczość.
Czy mężczyźni są z natury poligamiczni? Dlaczego kobiety łatwiej wybaczają partnerowi przelotny seks niż długotrwały romans?Jak dobieramy sobie partnerów?
Dlaczego pociąga nas polityka? Czy nasze opinie są jedynie słuszne? Dlaczego politycy twierdzą zazwyczaj, że media faworyzują drugą stronę? Kto wierzy w spiskową teorię dziejów?
Człowiek to coś więcej niż układ krwionośny, nerwowy, mięśniowy, psychika. Rozpatrywanie każdej części z osobna nie może dać pełnego i prawdziwego obrazu człowieka.
Mężczyźni sądzą, że kobiety wolą muskularnych panów. Kobiety są przekonane, że szczupła sylwetka zapewnia powodzenie u mężczyzn. Obie płcie są zazwyczaj niezadowolone ze swojego wyglądu, głównie z rozmiarów ciała. Nieliczni tylko zwracają uwagę na twarz.
Człowiek zmienia się w ciągu życia: zmieniają się tak pozornie stałe cechy jak kolor oczu, kształt uszu. Moje oczy już tak nie błyszczą jak dawniej...
Dlaczego dziecko zaczyna brać? Czy z uzależnienia można się wyleczyć?Czy my dorośli jesteśmy odpowiedzialni za to,że dziecko sięga po narkotyki? Co zrobić,gdy dziecko bierze? Rozmowa z Markiem Kotańskim.
Teatralizacja towarzyszy człowiekowi od momentu, kiedy zaczął myśleć. Tworzył wokół siebie niezwykłą, skondensowaną rzeczywistość: malował się, udawał kogoś innego, zaklinał deszcz. To trwa do dzisiaj, zmienia się tylko forma - opowiada Zbigniew Zapasiewicz.
Przed laty spytano Amerykanów o to, czy wierzą w niebo i piekło oraz o to, jak spostrzegają swoje szanse na znalezienie się tam (badania Instytutu Gallupa). Okazało się, że 77 proc. indagowanych wierzyło w niebo i niemal wszyscy spośród nich sądzili, że mają "co najmniej duże" szanse, by się tam dostać.
