Codzienny strój nie decyduje o tym, czy jesteś dobrym nauczycielem. Ma jednak wpływ na to, jak postrzegają cię uczniowie i jak sam czujesz się w szkole.
Codzienny strój nie decyduje o tym, czy jesteś dobrym nauczycielem. Ma jednak wpływ na to, jak postrzegają cię uczniowie i jak sam czujesz się w szkole.
W fińskich szkołach nikt nie pilnuje wejścia do szkoły ani ubrań, nauczyciele nie mają dyżurów w czasie przerw. To przejaw szczególnej cechy Finów: olbrzymiego szacunku dla innych ludzi. Ów szacunek to także jeden z filarów fińskiego systemu edukacji.
Testy inteligencji, idee psychologii postaci i psychologii rozwojowej, które wyprzedziły swoją epokę – to niezwykła spuścizna Jana Władysława Dawida, polskiego psychologa i pedagoga. Niestety, dzisiaj mało kto o nim pamięta.
Rzeczy proste i banalne często nie są doceniane przez dorosłych. Tylko dzieci potrafią dostrzec w nich różne znaczenia. Kilkanaście dużych pudeł wystarczy, żeby nie były w stanie oderwać się od przedstawienia.
Milczenie bywa przejawem lojalności wobec szkoły lub grupy. Wtedy często stoi za nim przekonanie, że „nie kala się własnego gniazda”. Bywa ono silniejsze od poczucia moralności, słuszności czy sprawiedliwości.
Nieprzemyślane oceny, automatyczne reakcje, lęk przed ośmieszeniem, niechęć do wychodzenia przed szereg – wszystko to przeszkadza nam być codziennymi bohaterami. A przecież możemy uwolnić się z pozornie zaklętego kręgu automatyzmów i nawyków.
Młodzi ludzie nie potrafią szukać pomocy u specjalistów i lekarzy. Na własną rękę zbierają informacje o seksie, chorobach, zagrożeniach. W internecie dzieci odpowiadają dzieciom na pytania dotyczące zdrowia czy sytuacji kryzysowych, jak ciąża.
W Europie od 10 do 20 procent uczniów doświadcza różnych trudności natury psychicznej. Gdy są już dorosłymi ludźmi, aż 80 procent wciąż cierpi z powodu tego rodzaju problemów. Czy szkoły dbają o zdrowie psychiczne uczniów i nauczycieli?
Zdarza się, że uczniowie z zaburzoną koncentracją uznawani są za „zdolnych leni” lub buntowników, celowo ignorujących polecenia. A przecież oni nie są winni...
Kreatywność nie jest luksusem, dostępnym tylko dla wybrańców. Przeprowadzenie twórczej lekcji nie wymaga szczególnego nakładu sił i środków. Nie potrzeba do niej nawet specjalnych przygotowań. Potrzeba natomiast elastyczności i otwartości.
Chcemy, żeby nasze dzieci wyrosły na ludzi pewnych siebie i mających poczucie własnej wartości. Mamy jednak skłonność do traktowania ich, jak wiernych kopii nas samych i często nie dostrzegamy, że są odrębnymi indywidualnościami.
Gry fabularne są dobrym sposobem na to, aby zachęcać dzieci do niekonwencjonalnego myślenia, analizowania faktów, łączenia ich w sensowne całości.