Wszystko jest względne (...) I w gruncie rzeczy to bez znaczenia, co myślą inni. Przez sporą część życia wyostrzałem zmysły, starając się nauczyć czytać w myślach innych ludzi, zrozumiałem jednak, że dopiero wsłuchując się we własny wewnętrzny głos mogę osiągnąć poczucie spełnienia.
Być może słyszałeś już przypowieść o trzech pracujących na poboczu kamieniarzach. Gdy spytano ich, co robią, pierwszy odparł: „Zarabiam na życie”, odpowiedź drugiego brzmiała: „Wykonuję najlepszą kamieniarską robotę w kraju”, „Buduję katedrę” – oświadczył trzeci.
(...) Ci, którzy po prostu wykonują pracę, skłonni są w większym stopniu koncentrować się na otrzymywanej gratyfikacji finansowej aniżeli na czerpanej z tej pracy przyjemności czy poczuciu spełnienia. Wiele osób należących do tej grupy może odnajdywać coś, co daje im prawdziwa przyjemność, poza sferą życia zawodowego, wtłoczonego pomiędzy godzinę dziewiątą rano i piątą po południu. Ludzie robiący karierę koncentrują się głównie na rozwijaniu talentów i rozwoju zawodowym. I choć mogą czerpać pewną satysfakcję z wykonywanej pracy, zazwyczaj otacza ją estyma, której źródłem są jakieś czynniki zewnętrzne (np. społeczne uznanie lub wysoka pensja). Nieliczni szczęśliwcy realizujący swoje powołanie, odkrywają spełnienie w pracy jako takiej, niezależnie od gratyfikacji finansowej czy kariery. Dla tych, którzy żyją w zgodzie ze swym powołaniem, ich własne życie stanowi dowód trafności słów Abrahama Maslowa: „Należy wyjść naprzeciw własnemu losowi czy też własnemu przeznaczeniu; w przeciwnym razie płaci się wysoką cenę. Należy mu się podporządkować, poddać się bez reszty. Trzeba dać sobie szansę bycia wybranym”.
(...) Skąd wiadomo, na którym poziomie znajdujesz się ty sam, twoi przyjaciele, rodzina czy koledzy z pracy? Wykonaj poniższy test! Uważnie przeczytaj każde z poniższych stwierdzeń, a następnie zakreśl pięć tych, które najlepiej opisują twój stosunek do obecnej pracy. Wystrzegaj się zbyt ogólnej perspektywy i przedstaw faktyczny, nie zaś pożądany, obraz swojego stosunku do własnej pracy.
Test
1. Chociaż lubię to, co robię na co dzień w mojej pracy i choć jestem w tym dobry, często mam poczucie zawodowego wypalenia. Wtedy muszę zwrócić się ku jakimś innym źródłom inspiracji czy spełnienia – ku życiu rodzinnemu, przyjaciołom, zainteresowaniom, działaniu lokalnej wspólnoty.
2. Mam skłonność do zatracania się w pracy. Czuję się jakbym był w transie, tracę wtedy poczucie upływu czasu.
3. Lubię to, co robię, ale nie mam zbyt wielkich oczekiwań wobec mojej pracy. Po prostu zapewnia mi ona to, czego potrzebuję, żeby móc zajmować się innymi, istotniejszymi sprawami. Czas wolny daje mi więcej radości niż praca zawodowa.
4. Moja praca ma realny wpływ na rzeczywistość.
5. Najwspanialszym doświadczeniem, jakiego doznaję w pracy, jest uznanie ze strony innych.
6. Gdybym miał wybierać między otrzymaniem dziesięcioprocentowej podwyżki i znalezieniem w pracy nowego najlepszego przyjaciela, przypuszczalnie wybrałbym podwyżkę.
7. Często mam poczucie, że wykonywana przeze mnie praca pochodzi z jakiegoś wyższego, przerastającego mnie źródła, a ja sam jestem tylko przekaźnikiem energii czy talentu. Moc tego źródła zaskakuje mnie samego.
8. Częstokroć myśl o poniedziałkowym poranku w pracy nie budzi we mnie nadmiernej ekscytacji.
9. Moim życiowym celem jest znalezienie się na szczycie mojej branży.
10. Są takie chwile, kiedy myślę: „Gdybym miał niezależność i pieniądze, prawdopodobnie i tak wykonywałbym tę pracę”. Robię to, co robię, bo to lubię.
11. Gruntownie sobie przemyślałem, do czego mogę dojść w zawodzie za dziesięć lat i co powinienem zrobić, żeby być w swojej dziedzinie naprawdę świetny.
12. Dokładam starań, żeby nie zajmować się pracą w czasie dni poświęconych na wypoczynek albo kiedy choruję. Dzięki temu uzyskuję niezbędną równowagę i nie dopuszczam do tego, żeby praca zdominowała moje życie.
13. Często mam poczucie, że moja praca ukazuje moje prawdziwe oblicze i wyzwala najbardziej kreatywne talenty.
14. Sądzę, że ludzie za dużą pracują – biorąc pod uwagę, ile czasu zajmuje im praca w porównaniu z tym, jak niewiele go mają, by móc cieszyć się życiem. Niewiele myślę o pracy w czasie wolnym.
15. Gotów jestem zrobić wszystko, co konieczne, jeśli mam dzięki temu osiągnąć zawodowy sukces.
No cóż, to nie było łatwe! Pewnie miałeś problem z wybraniem tylko pięciu stwierdzeń, a może ze wskazaniem tych pięciu, które by wiernie odzwierciedlały twój stosunek do wykonywanej pracy. A oto, co oznacza zakreślenie poszczególnych zdań:
Nakierowanie na pracę jako tylko pracę cechuje tego, kto zakreślił punkty: 3, 6, 8, 12 i 14.
Z nastawieniem na karierę wiążą się punkty: 1, 5, 9, 11 i 15.
Z traktowaniem pracy jako powołania – punkty 2, 4, 7, 10 i 13.
Ile spośród zaznaczonych przez ciebie stwierdzeń należy do każdej z tych trzech kategorii? Ta z nich, która jest najliczniej reprezentowana, wiele ci powie na temat twojego stosunku do własnej pracy. Nie wpadaj w panikę, jeśli nie jest nią „powołanie”. Większość ludzi odnajduje je poza sferą zawodową – pełniąc rolę lidera drużyny harcerskiej albo ogrodnika, zawodnika triatlonu, oddanego przyjaciela lub politycznego aktywisty.
Fragment pochodzi z książki Chipa Conley’a „Droga na szczyt. Sekret szczęśliwej firmy”, Wydawnictwo Charaktery, Kielce 2015. Książkę można kupić w naszym sklepie internetowym.
POLECAMY
