Męskość i kobiecość, według psychoanalizy, wiąże się z osiągnięciem „fazy genitalnej”, to znaczy pełnej identyfikacji z własnym, biologicznym wyposażeniem. Już dziecko uznaje i akceptuje w pewnym momencie fakt, że jest chłopcem lub dziewczynką. Ten proces ma swoją rozwojową kontynuację w okresie dojrzewania i prowadzi do pełnej akceptacji własnej płciowości oraz wszystkiego, co z niej wynika. Oznacza to gotowość do podjęcia ról związanych z płcią, na przykład roli ojca lub matki. Spojrzenie psychoanalizy na tożsamość płciową przybliża ANNA MIKOS.
