Ubranie, fryzura, sposób bycia, oceny, plotki, posądzenia - praktycznie wszystko może stać się przyczyną agresji na szkolnych korytarzach. Jej ofiarą może być każdy: uczeń, nauczyciel, sprzątaczka...
Ubranie, fryzura, sposób bycia, oceny, plotki, posądzenia - praktycznie wszystko może stać się przyczyną agresji na szkolnych korytarzach. Jej ofiarą może być każdy: uczeń, nauczyciel, sprzątaczka...
Stopniowe poznawanie siebie stwarza możliwość kierowania swoim zachowaniem i ułatwia kontrolę nad nim. Dzięki samopoznaniu możliwa staje się zmiana i/lub korekta myśli, przeżyć, dążeń, wartości, ocen, sposobów reagowania.
Nauczyciele należą do grup najbardziej narażonych na tzw. wypalenie zawodowe. Wiedzą o tym zwłaszcza wychowawcy z dłuższym stażem: zniechęcenie, smętna rutyna, traktowanie uczniów jak szarej masy, a siebie jak... szkoda nawet mówić. Czy są sposoby na to, aby przynajmniej trochę ograniczyć ten przejmująco przykry stan? Oczywiście, że są. Piszemy o nich dużo w tym numerze „Psychologii w Szkole”.
Dzięki uważności uczymy się świadomego reagowania. Przestajemy reagować automatycznie. Zatrzymanie się, zrozumienie własnych emocji i odczuć daje na to bezcenną przestrzeń.
Uczniowie dotknięci FAS zachowują się, jakby byli znacznie młodsi, niż wskazuje ich wiek metrykalny. To jeden z powodów, dla których tak ciężko się z nimi pracuje.
Czym jest mądrość? Temat rzeka, pytanie, na które odpowiedzi znajdujemy odmienne w zależności od etapu życiowych wyzwań oraz własnej gotowości do ich przyjęcia.
Stosowanie się do obowiązujących reguł i zasad, spełnianie poleceń - na takich zachowaniach uczniów zależy nauczycielom oraz rodzicom. Co zrobić, aby zwiększyć szansę, że dzieci będą właśnie tak postępować?
W cyfrowym szumie nauczyciel może stać się kimś naprawdę ważnym. Towarzyszyć w poznawaniu, zabawie, nauce. Stawiać istotne pytania, inspirować, prowokować do myślenia i słuchać odpowiedzi.
W szkole nauczyciele uczą się, jak być asertywnym w stosunku do rodziców i dyrektora. Czy jednak wiedzą, jak i po co uczyć asertywności swoich uczniów?
Szkoły przyszłości będą organizacjami wspierającymi życie - a więc dążącymi do zaspokajania potrzeb różnych ludzi, zapewniającymi pozostawanie w kontakcie ze sobą i z innymi. Istotne będzie bycie w grupie, wymiana różnych dóbr, dobrowolne przyjmowanie i dawanie.
Na świecie istnieją 202 państwa. W 134 krajach obowiązek chodzenia do szkoły dotyczy dzieci sześcioletnich lub młodszych. Na 27 państw Unii Europejskiej w 19 nauka w szkole jest dla sześciolatków obowiązkowa.
Dlaczego dzieci podczas grupowej wycieczki, wyjazdu lub wyjścia do kina czy teatru nie chcą zachowywać się grzecznie, tylko wciąż krzyczą, hałasują, wiercą się i ciągle psocą?