Czy zawsze odczuwamy wdzięczność, gdy spotyka nas dobro? Dlaczego bywamy okrutni dla wybawicieli?
Czy zawsze odczuwamy wdzięczność, gdy spotyka nas dobro? Dlaczego bywamy okrutni dla wybawicieli?
Pierwszą słodką cytryną Basia nakarmiła swoją córkę, gdy ta miała czternaście lat i zakochała się bez wzajemności w najprzystojniejszym chłopaku w szkole.
Głowa w piasek i woda w usta – nasze najpowszechniejsze strategie społeczne.
Uciec na koniec świata, zacząć wszystko od początku. Tylko jak żyć i z czego gdzieś tam, na przykład na dalekiej Północy? „Przyjedź do Ammarnäs” – zaproponowała mi szwedzka przyjaciółka. „Do nas ciągle ktoś się przeprowadza. Zobaczysz, jak to jest”.
Na Śląsku górnicy są legendą. O górniczkach – ciężko pracujących kobietach, żyjących w świecie odwróconych ról społecznych – nikt nie wie.
Z N tak naprawdę nie ma rozmowy. Póki rozmowa jeszcze jakoś się klei, to nienawiść jeszcze nie wzeszła.
Co psychologowie i psychiatrzy powiedzieliby o paluszku Jasia z bajki braci Grimm?
Pedofilia wśród księży nie jest dla hierarchów tematem nowym, próby jej ukrywania są źródłem kryzysu Kościoła.
Nawet jeśli bardzo próbuje się zapomnieć traumę – ciało pamięta i nie wybacza.
Żyjemy nie tylko swoim życiem, ale też życiem tych, którzy byli przed nami. Zamiecione pod dywan samobójstwa i niewyjaśnione śmierci, przemoc i rozpacz, której doświadczyli inni, wychodzą w cielesnych dolegliwościach czy w uporczywym poczuciu, że trzeba wracać do tych samych motywów, symboli. Jako pisarka jestem tą, która otwiera kryptę – mówi Joanna Bator.
