Coraz więcej osób decyduje się mieszkać w pojedynkę. Nie oznacza to jednak, że są samotne. Większość ma bardzo rozbudowaną sieć kontaktów - mówi Eric Klinenberg.
Coraz więcej osób decyduje się mieszkać w pojedynkę. Nie oznacza to jednak, że są samotne. Większość ma bardzo rozbudowaną sieć kontaktów - mówi Eric Klinenberg.
Nieśmiałość to „podcięte skrzydła” i utracona moc. Wypróbuj pakiet e-kursów „Własnym głosem” – zobacz, jak nabrać pewności siebie, przekraczaj kolejne progi rozwoju i świadomie kształtuj swój wizerunek.
Czy szczekanie psa, aromat kawy albo blask księżyca mogą wpłynąć na fabułę snu, który rozgrywa się w umyśle? Badania pokazują, że tak – możemy zatem „projektować” dobre sny.
Cielesne oczyszczenie wpływa także na nasz umysł. Stąd symboliczne umycie rąk pozwala niejako wyzwolić się od dotychczasowych zadań i przeżyć, całkowicie je zakończyć.
Co można osiągnąć dotknięciem? Wiele. Palec czy dłoń mogą przekonać, nakazać lub wyrazić miłość. Nie ma zmysłu bardziej osadzonego w naszej fizjonomii i tak silnie związanego z psychiką. Dość powiedzieć, że bez dotyku... umieramy.
Myślenie pozostaje w ścisłym związku z doznaniami ciała. Dlatego słysząc dobre wieści, skaczemy z radości, a gdy nasze zmysły odbierają nieprzyjemne bodźce, pogarsza się nam nastrój, cierpi nasza psychika.
Właściwe odżywianie napędza neurogenezę – proces odradzania się komórek nerwowych w mózgu. Nowe neurony są ważne m.in. dla zachowania dobrej pamięci.
Odpowiednie przeżuwanie pokarmów jest bardzo ważne dla naszego ciała i... umysłu. Kiedy pokarm trafia do jamy ustnej, zaczyna się proces trawienia, ale też regulacji emocji.
Rozkoszowanie się jedzeniem, zadowolenie z zaspokojenia głodu nie są egoistyczną przyjemnością, mają wiele wspólnego z empatią. Przygotować pyszny posiłek dla gości czy bliskich, wspólnie z nimi zjeść i delektować się nim – niewiele jest lepszych rzeczy.
Połączenie tradycyjnego treningu umysłu ze znaną miłośnikom konsol do gry technologią, pozwalającą ruchami własnego ciała sterować postacią na komputerowym ekranie, może być przełomem w neurorehabilitacji.
Jeśli co najmniej 11 godzin dziennie siedzisz przy biurku, nie uprawiasz sportu, a wolny czas spędzasz przed telewizorem, to za kilka lat możesz odczuć skutki hipokinezji. To schorzenie niesie wyższe, nawet o 40 procent, ryzyko wczesnej śmierci.
Choć wydaje nam się, że jesteśmy w stanie wszystko kontrolować, to gdy czujemy się wyczerpani, przekonujemy się, że prócz intelektu jesteśmy organizmem, który ma swoje potrzeby – mówi Aleksander Perski.