Pierwsza miłość – niezależnie od tego, czy to uczucie przetrwa, czy nie – jest ważnym etapem odkrywania siebie i swoich potrzeb, nierzadko też rzutuje postrzeganie uczuć w przyszłości. Nie mamy wpływu, w kim nasze nastoletnie dziecko się zakocha i czego doświadczy, ale możemy mu mądrze towarzyszyć w pierwszych miłosnych uniesieniach. Jak to zrobić?
Latem, myśląc o odpoczynku, często wybieramy okolice zielone, gdzie możemy zanurzyć się w orzeźwiającym cieniu drzew. Jesienią las kusi kolorami liści i obfitością grzybów. Wiosną przywołują nas ptasie trele i budząca się do życia przyroda. Nawet zimą jest w leśnym otoczeniu coś magicznego, przyprószone śniegiem świerki przywodzą na myśl Narnię lub krainę Świętego Mikołaja.
Zastanawiałaś się kiedyś, dlaczego w życiu postępujesz tak, a nie inaczej? Dlaczego mówisz, że coś wolno, a czegoś nie wolno? Co sprawiło, że nasiąkłaś tymi zasadami jak gąbka? A może tak bardzo chciałabyś powiedzieć: „Ja tak nie chcę”, ale ktoś w Twoim wnętrzu znów karci Cię palcem? Poznaj swoją wewnętrzną matkę.
Trzeba znaleźć oparcie w sobie, także gdy idzie o działania na rzecz innych. Mamy powinność wobec siebie, by się rozwijać – wtedy możemy dać więcej z siebie innym.
Jakby to było, gdyby zaprojektować swoje życie w zgodzie ze sobą, z pełną akceptacją swoich „mocy i niemocy”, koncentracją na wzrastaniu, z odwagą do popełniania błędów, wyciągania z nich wniosków, uczenia się siebie, doskonalenia tego, co chcemy i czego potrzebujemy – z lekkością, a nie przytłaczającym poczuciem bycia niewystarczająco dobrym? Czy jest to w ogóle możliwe?
„Gra wstępna zaczyna się tam, gdzie kończy się orgazm” – twierdzi psychoterapeutka par Esther Perel. Deklarujemy się na wspólny czas, a to również oznacza czas między jednym zbliżeniem a drugim, czyli zarządzanie prozą życia. A od tego, jak nią zarządzamy, zależy, jakie randki mamy ochotę sobie organizować.
Keep smiling – mawiają Amerykanie. Trudno odmówić im racji. Za jeden uśmiech zyskać można naprawdę wiele… pod warunkiem, że jest szczery. A tego nie sposób udawać. Nie chodzi o wymuszony grymas jak u hollywoodzkich gwiazd. Szukajmy powodów do radości, a uśmiech pojawi się na naszej twarzy, ten autentyczny.
Gdy wiecznie brakuje nam czasu, gdy złości nas, jeżeli coś idzie nie tak, jak było zaplanowane, gdy coś się komplikuje i ponosimy porażkę – często powtarzamy sobie w myślach: „Zachowaj stoicki spokój”. Ale czy wiemy, co to właściwie znaczy? Czy jest możliwe życie według tej starożytnej filozofii?
